جوش تناسلی

جوش‌ تناسلی یک مشکل شایع است که می‌تواند ناشی از عفونت‌های مختلف، آلرژی یا دلایل دیگری باشد. این جوش‌ها نه‌تنها باعث ناراحتی و خارش می‌شوند بلکه در برخی موارد می‌توانند نشانه‌ای از بیماری‌های جدی‌تر مانند سرطان دهانه رحم باشند. بنابراین، نادیده گرفتن این مشکل و خوددرمانی می‌تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. اگر جوش‌های تناسلی شما دردناک هستند یا به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهند، حتما باید توسط پزشک بررسی شوند.

اگر ساکن پایتخت هستید و به‌دنبال یک دکتر زنان خوب در تهران می‌گردید که با انجام معاینات لازم، علت دقیق ایجاد جوش‌ها را تشخیص داده و درمان مناسب را به شما پیشنهاد دهد، به کلینیک زنان دکتر روشن مراجعه کنید.

در این مقاله به بررسی جامع علل، علائم، تشخیص و درمان جوش‌های تناسلی می‌پردازیم تا با آگاهی کامل‌تری برای رفع این مشکل اقدام کنید.

جوش تناسلی چیست؟

پوست ناحیه تناسلی مانند پوست سایر قسمت‌های بدن در سطح خود دارای منافذی است که از طریق آن‌ها تنفس می‌کند که اگر به هر دلیلی بسته بشوند، مواد دفعی پوست و سلول‌های مرده، در زیر پوست تجمع می‌کنند و پس از مدتی به صورت جوش بروز می‌کنند. علت اصلی بروز جوش، بسته شدن منافذ ناحیه تناسلی است.

این عارضه در افراد مختلف به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند؛ برخی افراد با لمس جوش احساس درد و ناراحتی می‌کنند اما برخی دیگر نه. همچنین جوش‌های تناسلی چرکی و یا غیرچرکی هستند. با اینکه جوش‌ها سفت یا نرم هستند اما بروز نوع سفت، در این ناحیه مشهود‌تر است. اگر در ناحیه تناسلی خود یک برآمدگی سفت و چرکی را مشاهده کردید به احتمال زیاد جوش زده‌اید.

جوش تناسلی، چه کسانی را بیشتر تهدید می‌کند؟

همانطور که گفتیم علت ایجاد جوش‌های تناسلی بسته شدن منافذ پوست ناحیه تناسلی است. بنابراین کسانی که در زیر پوستشان چربی جمع می‌شود، مستعد این بیماری هستند؛ برای مثال افرادی که لباس زیر تمیز نخی و گشاد نمی‌پوشند، در معرض ابتلا هستند. افرادی که پوست چربی دارند، باید در رابطه با ایجاد این نوع جوش‌ها بسیار حساس باشند و بهداشت را بیشتر از سایرین رعایت کنند.

علاوه بر چربی، رطوبت زیاد نیز می‌تواند منجر به ایجاد جوش در ناحیه تناسلی شود؛ برای مثال افرادی که در آب و هوای مرطوب زندگی می‌کنند، به دلیل رطوبت زیاد، ممکن است منافذ پوستشان مسدود شوند.

علت بروز جوش همیشه، عدم رعایت بهداشت و افزایش رطوبت پوست نیست. برخی عوامل فیزیکی به ظاهر بی‌اهمیت،  زمینه را برای ایجاد جوش فراهم می‌کنند، برای مثال؛  بسیاری از افراد بعد از اپیلاسیون، خارش و جوش در ناحیه تناسلی را تجربه می‌کنند. استفاده از تیغ اصلاح یا ژیلت برای پاکسازی موهای ناحیه تناسلی، ریسک ایجاد جوش را افزایش خواهد داد.  به همین دلیل بسیاری از متخصصان پوست معتقدند که برای اصلاح، از ژیلت یا تیغ استفاده نکنید و لباس زیر تنگ نپوشید؛ چرا که موجب خارش و جوش در ناحیه تناسلی می‌شود.

چه عواملی، به طور مستقیم، باعث جوش تناسلی می‌شوند؟

علل بروز جوش‌های تناسلی متفاوت است. اصلاح، پریود، استرس، درماتیت تماسی و… زمینه بروز عارضه را فراهم می‌کنند. در ادامه، این عوامل را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

جوش ناحیه تناسلی بعد از اصلاح

گاهی بعد از اصلاح، به دلیل تحریک پوست و رشد مجدد موها، جوش‌هایی در پوست ناحیه تناسلی ایجاد می‌شوند، اصلاح با تیغ باعث آسیب و التهاب پوست می‌شود. هنگامی که تیغ بر روی پوست حرکت می‌کند، مویرگ‌های پوستی تحریک می‌شوند و ممکن است آسیب ببینند؛ چراکه این مویرگ‌ها بسیار سطحی و آسیب‌پذیر هستند. این آسیب‌ها باعث ترشح چربی و تجمع باکتری‌های پوست می‌شوند که درنهایت باعث ایجاد جوش در ناحیه تناسلی خواهند شد. علل دیگر ایجاد جوش ناحیه تناسلی بعد از اصلاح:

1. خشکی پوست: استفاده از صابون‌ها یا محصولات آرایشی قوی، استفاده از آب گرم برای اصلاح، عدم استفاده از مرطوب کننده بعد از اصلاح، موجب خشک شدن پوست و ایجاد جوش در ناحیه تناسلی می‌شوند.
2. التهاب پوست: استفاده از اصلاح‌گرهای آلوده، عدم استفاده از محصولات ضدعفونی کننده قبل و بعد از اصلاح، یا تماس با باکتری‌ها و میکروب‌ها، باعث التهاب پوست و در نتیجه ظهور جوش‌هایی بر سطح آن شود.
3. حساسیت پوست: برخی از افراد ممکن است به ابزار اصلاح حساسیت داشته باشند و پوستشان به شدت تحریک شود و جوش بزنند.

در نهایت اگر جوش‌های تناسلی بعد از اصلاح، دردناک و ملتهب شدند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق را تشخیص دهد و درمان مناسب آن را تجویز کند. به طور کلی استفاده از اصلاحگر مناسب، محصولات ضدعفونی کننده، مرطوب کننده‌ها و نیز رعایت بهداشت شخصی،  جلوی ایجاد جوش در ناحیه تناسلی را می‌گیرد.

جوش ناحیه تناسلی بعد از قاعدگی

در دوره قاعدگی، تغییرات هورمونی، باعث افزایش ترشح چربی می‌شوند. حتی قسمت‌هایی از بدن هم که پوست ضخیم دارند، ممکن است دچار جوش شوند؛ حال اینکه پوست ناحیه تناسلی یکی از حساس‌ترین و نازک‌ترین قسمت‌های بدن است، بنابراین آسیب‌پذیری بیشتری دارد.

شایع‌ترین علل ایجاد جوش در ناحیه تناسلی بعد از پریودی عبارتند از:

1. تغییرات هورمونی: هنگام پریود، سطح هورمون‌های بدن تغییر می‌کنند. پس از پایان این دوره، سطح هورمون استروژن کاهش می‌یابد و به دنبال آن، ترشح چربی‌ها و نیز فولیکول‌های مویی در پوست افزایش پیدا می‌کنند. این چربی می‌تواند با باکتری‌های موجود در پوست ترکیب شده، فولیکول‌هایی را مسدود کرده و درنهایت عفونت و جوش را در ناحیه تناسلی به وجود می‌آورند.
2. تماس مستقیم با باکتری‌ها: در این بازه، ناحیه تناسلی در دسترس باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌هاست و همین مسئله، منجر به عفونت این ناحیه می‌شود. این عفونت‌ها ممکن است به صورت جوشی در ناحیه تناسلی ظاهر بشوند.
3. عفونت‌های قارچی: بعضی از قارچ‌ها در ناحیه تناسلی حضور دارند و در صورتی که اختلالی در تعادل طبیعی آنها ایجاد شود، در این ناحیه عفونت قارچی ظاهر می‌شود. این گونه عفونت‌ها گاهی به شکل جوش دیده می‌شوند.

علاوه بر علل ذکر شده در بالا، عوامل دیگری مانند استفاده از لوازم بهداشتی نامناسب، صابون‌های قوی، خشکی پوست و همچنین عدم رعایت بهداشت فردی می‌توانند باعث افزایش احتمال بروز جوش بعد از پریودی بشوند.

در دوره قاعدگی و تغییرات هورمونی، ترشح چربی‌ها افزایش می‌یابد و این چربی گاهی با باکتری‌های موجود در پوست ترکیب شده و در ناحیه تناسلی جوش به وجود می‌آورند. علاوه بر این، استفاده از محصولات بهداشتی نامناسب مانند صابون‌های قوی و عدم رعایت بهداشت شخصی می‌توانند باعث افزایش احتمال ایجاد جوش در ناحیه تناسلی بشوند.

تاثیر اضطراب بر ایجاد جوش

اضطراب یکی از عوامل بروز جوش بعد از پریودی است. استرس بالا باعث به‌ هم خوردن تعادل هورمون‌های استروژن، پروژسترون و حتی تستوسترون در بدن خواهد شد، و فعالیت غدد چربی از کنترل خارج می‌شوند و میزان چربی پوست زیاد می‌شود؛ در نتیجه منافذ پوست بسته می‌شوند و عوارضی همچون ریزش مو، بروز جوش و… بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

علاوه بر این، استرس موجب می‌شود که سیستم ایمنی فرد تا حد زیادی ضعیف شود، به‌گونه‌ای که بدن نمی‌تواند در مقابل یک عفونت کوچک مقاومت داشته باشد. در چنین شرایطی عفونت‌های فرصت‌طلب، به‌راحتی ایجاد جوش می‌کنند. بنابراین اگر با استرس زیاد روبرو هستید، ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار باشید.

برای کاهش تاثیر استرس اقداماتی همچون مراقبت از خود و به کارگیری تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، یوگا، مدیتیشن و سایر روش‌ها را انجام بدهید.

درماتیت تماسی

به دلیل تماس با مواد شیمیایی، مواد حساسیت‌زا، مواد رنگی و … ایجاد می‌شود. پوست این ناحیه نسبتاً حساس است و به عوامل مختلف حساسیت نشان می‌دهد. همچنین، استفاده از لوازم جنسی نامناسب و عدم رعایت بهداشت، خطر ابتلا به درماتیت تماسی و ایجاد جوش را افزایش می‌دهد.

مواد شیمیایی مختلفی باعث درماتیت تماسی در ناحیه تناسلی می‌شوند؛ از جمله مواد شوینده، صابون، شامپو، لوسیون، مواد ضدعفونی کننده و … به همین جهت نباید از مواد شوینده قوی با عطر تند برای شستشوی ناحیه تناسلی استفاده کنید.

لباس زیر تنگ

پوشیدن لباس زیر تنگ ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در منطقه تناسلی شود. این مسئله به چند دلیل  متفاوت رخ می‌دهد:

• لباس زیر تنگ به علت فشار بالایی که به ناحیه تناسلی ایجاد می‌کند، باعث رخدادهای؛ تحریک پذیری پوست، محدودیت هوا، ایجاد گرما، رطوبت و کاهش خون‌رسانی، می‌شوند، و زمینه را برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها فراهم می‌سازند.
• از دیگر مضرات رطوبت و گرما، خارش، التهاب و تحریک موضعی هستند که در نهایت به ایجاد جوش‌های تناسلی می‌انجامند.
• لباس زیر تنگ با ایجاد اصطکاک و فشار بیش از حد در منطقه تناسلی، به نوبه خود در ایجاد جوش‌های تناسلی بی‌تاثیر نیست.

دیابت

افراد مبتلا به دیابت، سطح قند خون بالایی دارند که از دو جهت ریسک ابتلا به این جوش را را افزایش دهد. افراد دیابتی معمولا پوست چرب و بسیار مرطوبی دارند، رطوبت بالا زمینه رشد قارچ و باکتری را افزایش می‌دهد.

سیستم ایمنی افراد دیابتی، قدرت کافی برای مبارزه با این عارضه را ندارد. به همین علت این افراد به عنوان گروه پرخطر برای ایجاد جوش ناحیه تناسلی هستند. در افراد دیابتی، گلوکز که غذای اصلی سلول‌ها است در دسترس سلول‌ها قرار نمی‌گیرد؛ به همین دلیل سلول‌های بدن مجبور می‌شوند برای تغذیه خود، به تجزیه پروتئین‌های دفاعی روی بیاورند. تجزیه این پروتئین‌ها، سیستم ایمنی فرد را تا حد زیادی ضعیف می‌کند، به گونه‌ای که زخم‌ها و جوش‌ها در افراد دیابتی بسیار دیر بهبود پیدا می‌کنند.

افراد مبتلا به دیابت، برای پیشگیری، باید سطح قند خون خود را کنترل کنند. مراقبت‌های این بیماران شامل موارد زیر می‌شود:

• مصرف منظم داروها
• رعایت رژیم غذایی مناسب،
• فعالیت بدنی منظم
• حفظ بهداشت فردی
• استفاده از لباس‌های مناسب و تمیز،
•  استفاده از لوازم شخصی
• نظافت منطقه تناسلی

در صورتی که علائم این نوع جوش در افراد دیابتی وجود داشته باشد، بایستی به پزشک مراجعه کنند تا بر اساس آن، تشخیص و درمان مناسب انجام شود. کنترل قند خون شامل مصرف داروها، استفاده از کرم‌‌ها و ژل‌های ضد قارچ و ضد باکتری و تغییرات در رژیم غذایی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه‌های خاصی در مورد مراقبت‌‌های پس از درمان ارائه دهد تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود.

فولیکولیت

فولیکولیت یک وضعیت التهابی است که به دنبال عفونت فولیکول‌های مویی رخ می‌دهد. فولیکول‌ها، حفرات کوچک پوستی هستند که مو از آنجا رشد می‌کند. از آنجا که ناحیه تناسلی نیز دارای مو است، التهاب فولیکول‌ها  می‌تواند باعث بروز علائمی همچون قرمزی، تورم و ایجاد جوش شود.

علل اصلی فولیکولیت عبارتند از:

1. تراشیدن نامناسب: استفاده از تیغه‌های بدون تیز کننده، تراشیدن «پوست خشن و چرب» و «پوست خشک و آسیب دیده» باعث ایجاد جوش فولیکولیت  می‌شود.
2. عفونت باکتریایی: عفونت باکتریایی عامل اصلی ایجاد جوش فولیکولیت است. باکتری‌ها می‌توانند به طور طبیعی در پوست ناحیه تناسلی حضور داشته باشند، اما در صورتی که به فولیکول‌های مویی نفوذ کنند، می‌توانند منجر به ایجاد عفونت و التهاب و ظهور جوش‌های متعدد بشوند.
3. تحریک مکانیکی: استفاده از لباس‌های تنگ، اصطکاک مکرر فولیکول‌های مویی و همچنین تماس با سطح آلوده، عوامل تحریک مکانیکی هستند که درنهایت باعث ایجاد جوش فولیکولیت می‌شوند.

برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان فولیکولیت عبارتند از:

1. توجه به بایدونبایدهای اصلاح کردن: قبل و بعد از اصلاح می‌توانید از  الکل، محصولات ضدعفونی کننده طبیعی مانند عصاره آلوئه ورا یا روغن چای درخت استفاده کنید تا باکتری‌های پوست پاکسازی کند. قبل از استفاده از محصولات ضدعفونی کننده بهتر است به دستورالعمل تولید کننده و نکات بهداشتی شخصی توجه کنید.  به عنوان مثال قبل از استفاده از تیغ، ناحیه را با آب گرم و صابون شستشو دهید و سپس با حرارت بخار یا ضدعفونی کننده،  پوست را ضدعفونی کنید.
2. استفاده از تیغ تیز و تمیز: دقت به تمیزی و تیز بودن تیغ و همچنین تعویض آن پس از چندین بار استفاده  به کاهش خطر ایجاد جوش فولیکولیت کمک می‌کند.

 

مالوسکوم عفونی یا زگیل آبکی

مولوسکوم کونتاژیوزوم، عفونتی هم‌نام با خود ایجاد می‌کند. این ویروس از خانواده پاپیلوماویریدها است و به صورت عمده در کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف رخ می‌دهد. این عفونت معمولاً به صورت محدود در بدن گسترش می‌یابد و در بسیاری از موارد، برای سلامتی خطر جدی ندارد.

علت اصلی انتقال این عفونت، تماس مستقیم با پوست آلوده است؛ به عنوان مثال، اگر شخصی با پوست آلوده از لوازم شخصی آلوده استفاده کند، دچار عفونت می‌شود.  البته این عفونت در برخی موارد، از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود.

علایم و نشانه‌های زگیل آبکی، شامل ظهور جوش‌هایی بدون درد و خارش هستند و در مناطقی مانند صورت،گردن، دست‌ها، پاها و مناطق تناسلی بروز پیدا می‌کنند. این گونه از جوش‌ها معمولاً به صورت گروهی یا خوشه‌ای در یک منطقه خاص قرار می‌گیرند.

برای تشخیص این ویروس، پزشک معالج معمولاً با بررسی ظاهر جوش‌ها، تشخیص را قطعی می‌کند. در بعضی موارد، از این جوش‌ها نمونه‌برداری می‌شود و به آزمایشگاه ارسال می‌کنند.

برای درمان مالوسکوم عفونی، مثلاً پزشک از روش‌های جراحی مانند خارج کردن زخم‌ها با استفاده از ابزار خاص یا استفاده از لیزر استفاده می‌کند. از دیگر روش‌های معالجه این بیماری می‌توان به روش‌های دارویی مانند استفاده از کرم‌ها و ژل‌های ضد ویروسی یا اسید سالیسیلیک اشاره کرد. در بعضی موارد نیاز به ترکیبی از روش‌های جراحی و دارویی است.

هیدرآدنیت چرکی

هیدرآدنیت چرکی یا آکنه اینورسا یک حالت التهابی مزمن است که به دنبال عفونت باکتریایی در مجاری تناسلی مردانه و زنانه رخ می‌دهد. این بیماری ممکن است علائمی مانند قرمزی، تورم، درد و خارش را به همراه داشته باشد. هیدرآدنیت چرکی معمولاً در مناطقی مانند نواحی تناسلی، بینی، آرنج و زیر بغل ایجاد می‌شود و در نواحی تناسلی، ضایعات جوش مانند ایجاد می‌کند.

استفاده افراطی از صابون‌ها و مواد شوینده، لباس‌های نامناسب و تنگ، تماس با مواد آلرژیک و عفونت باکتریایی از عوامل هیدرآدنیت هستند.

دیابت عامل افزایش خطر ابتلا به هیدرآدنیت چرکی در منطقه تناسلی است. بالا رفتن سطح قند خون در تغییر پی اچ منطقه تناسلی بی‌تاثیر نیست و باعث افزایش حساسیت و آسیب پذیری، در برابر عوامل تحریک کننده هیدرآدنیت چرکی می‌شود.

جوش و زگیل تناسلی را چگونه از یکدیگر تشخیص دهیم؟

گاهی ممکن است تفاوت میان جوش و زگیل تناسلی را ندانید و این دو را با هم اشتباه بگیرید. با اینکه جوش و زگیل تناسلی شباهت‌های زیادی با هم دارند، اما با تفاوت‌هایی که می‌گوییم، قابل تشخیص هستند.

اصلی‌ترین راه تشخیص زگیل تناسلی از جوش، شکل ظاهری است. جوش یک برآمدگی کوچک پوستی است؛ یعنی همانطور که در سایر نقاط بدن دچار آکنه و جوش می‌شوید، همان جوش‌ها با همان شکل و شمایل ممکن است در ناحیه تناسلی نیز بروز کند. در نتیجه ظاهری سرسفید، سرسیاه و یا حتی قرمز دارد. همچنین جوش‌های ناحیه تناسلی معمولاً حالت عفونی و چرکی ندارند و به صورت تکی بر روی پوست ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند. جوش‌های تناسلی همانند سایر جوش‌های بدن، پس از مدتی، خود به خود بهبود می‌یابند.

تفاوت اصلی جوش و زگیل تناسلی در نحوه بروز آن‌ها است، که زگیل تناسلی به صورت تکی بر روی پوست ظاهر نمی‌شود؛ بلکه حالت خوشه‌ای و وسیع دارد؛ به گونه‌ای که ممکن است حتی دهانه رحم و ناحیه واژن را نیز درگیر کند و در حدی است که گاهی خانم‌ها آن را در کشاله ران مشاهده کنند.

رنگ زگیل تناسلی با جوش فرق دارد و رنگ آن می‌تواند رنگ پوست، قهوه‌ای و یا صورتی باشد. می‌توانید برای تشخیص بهتر، عکس‌های موجود در سطح اینترنت را با جوش‌های خودتان تطبیق دهید و شباهت‌ها یا تفاوت‌های آن را شناسایی کنید.

جوش‌های ناحیه تناسلی به هیچ عنوان حاصل ارتباط جنسی نیستند در صورتی که اصلی‌ترین دلیل زگیل تناسلی، مقاربت جنسی است. هم زگیل تناسلی و هم جوش ممکن است ترشحاتی داشته باشند. اما در جوش‌های تناسلی این ترشحات به صورت خون ظاهر می‌شود؛ در صورتی که زگیل تناسلی بیشتر چرک ترشح می‌کند. روش‌های تشخیصی همانند تست پاپ اسمیر برای تشخیص جوش‌ از زگیل تناسلی به کار می‌روند.

جوش تناسلی سلامتی را چگونه تهدید می‌کند؟

جوش‌های تناسلی مشابه با آکنه‌هایی هستند که در سایر نقاط بدن ظهور می‌کنند و پس از مدتی بهبود می‌یابند. این جوش‌ها در صورتی که دستکاری نشوند، خطری برای فرد مبتلا نخواهند داشت.

چه موقع جوش‌های تناسلی خطرناک هستند؟

بیشتر جوش‌های تناسلی خطرناک نیستند، و با درمان مناسب قابل رفع هستند. اما در برخی موارد، جوش‌های تناسلی نشانه‌ای از بیماری‌های جدی هستند؛ مانند عفونت‌های جنسی، سرطان تناسلی و دیگر بیماری‌های خطرناک.

 اگر شما علائمی مانند درد شدید، خروج خون، تورم شدید، تغییر رنگ پوست، تب و… دارید، این علائم بیانگر این است که جوش‌های تناسلی، عفونی شده‌اند و نیاز به درمان دارند. در مواجه با چنین نشانه‌هایی باید به پزشک مراجعه کنید تا علت مشخص شود و درمان مناسب صورت بگیرد.

ممکن است جوش تناسلی نشانه ایدز باشد؟

 مبتلایان به ویروس اچ آی وی از علامتی صحبت می‌کنند که در همان هفته‌های ابتدایی به سراغشان می‌آید. حدود ۹۰ درصد از افراد مبتلا به این ویروس، و جوش‌هایی را در قسمت‌های متفاوتی از بدن، مشاهده می‌کنند، اما نگران نباشید! ظاهر این جوش‌ها به راحتی از جوش‌های تناسلی معمولی قابل تشخیص است. با مقایسه عکس جوش ایدز در ناحیه تناسلی، با جوش‌های ناحیه تناسلی خودتان، به‌راحتی می‌توانید تشخیص دهید که مبتلا به این ویروس هستید یا خیر.

جوش در ناحیه تناسلی به تنهایی نشانه ایدز نیست، زیرا این بیماری عفونی و ویروسی است و به طور عمده از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده، منتقل می‌شود. اما در صورتی که علائم دیگری را مانند تب، خستگی، سردرد، سرفه و درد عضلانی را، مشاهده کردید، حتما آزمایش HIV را انجام بدهید.

چگونه به طور قطعی از جوش تناسلی جلوگیری کنیم؟

ریسک ابتلا به این بیماری با رعایت چند نکته ساده کاهش می‌یابد و دیگر مجبور نیستید درد آن را تحمل کنید و برای درمان هزینه بپردازید. اما این نکات کدامند؟

رعایت بهداشت فردی

با توجه به اینکه علت اصلی ایجاد جوش‌های ناحیه تناسلی، چربی و رطوبت بیش از حد پوست است، لازم است که بهداشت فردی را رعایت کنید، از لباس زیر خشک و تمیز استفاده کنید و هر روز آن را تعویض کرده و شستشو دهید.

عدم استفاده از محصولات بهداشتی قوی و عطری

هرگز از شوینده‌ها، روغن‌ها و یا پمادهایی با عطر قوی استفاده نکنید، پوست ناحیه تناسلی نازک و حساس است، استفاده از شوینده‌های قوی و عطرآگین برای این قسمت، به راحتی منجر به بروز جوش می‌شود.

دوش واژینال ممنوع

دوش واژینال به منظور از بین بردن بوی بد واژن، تمیزی و شستشوی واژن استفاده می‌شود. معمولا خانم‌ها پس از عادت ماهانه یا رابطه جنسی، برای پیشگیری از عفونت واژن، از این محصول استفاده می‌کنند. اما استفاده مکرر از این روش، باعث حساسیت بیش از حد پوست واژن می‌شود و زمینه بروز بیماری را فراهم می‌کند.

لباس زیر تنگ نپوشید!

وقتی اندام‌های جنسی تحت فشار قرار می‌گیرند و شاهد عرق و رطوبت خواهیم بود. بنابراین بجای پوشیدن لباس زیرهای تنگ و چسبان، استفاده از لباس زیر گشاد نخی پیشنهاد می‌شود.

سریع‌ترین راه‌های قطعی درمان جوش تناسلی!

این ضایعه پوستی، شاید نگران‌کننده به نظر برسد، اما اغلب بی‌ضرر هستند و به سادگی درمان می‌شوند، توجه کنید که درمان! می‌شوند، پس برای تشخیص علت جوش و معالجه آن، حتما به پزشک مراجعه کنید.

روش‌های خانگی پیشنهادی را، به هیچ عنوان، بدون نظر پزشک انجام ندهید.

کمپرس گرم

یک پارچه نخی و تمیز را با استفاده از آب گرم خیس کنید و آن را چند دقیقه در اطراف جوش‌های تناسلی قرار دهید. کمپرس گرم باعث می‌شود فعالیت ویروسی و باکتریایی متوقف شود و روند بهبودی تسریع یابد.

پمادهای درمانی

پمادهای ضد عفونی کننده موضعی مثل پماد نئومایسین، کلیندامایسین و مترونیدازول می‌توانند مفید باشند. این پمادها به صورت موضعی روی جوش استفاده می‌شوند و کاهش التهاب و درد را به دنبال دارند، پمادهای ضد قارچ مثل کلوتریمازول و فلوکونازول نیز برای درمان جوش قارچی مفید هستند. اما قبل از مصرف دارو، با پزشک مشورت کنید.

با توجه به حساسیت ناحیه تناسلی، سعی کنید قبل از استفاده از چنین پمادهایی، آن را بر یک قسمت دیگر از بدن خود، مانند دست تست کنید تا در صورت بروز حساسیت، با استفاده از آن‌ها، جوش‌های تناسلی را تحریک و تشدید نکنید.

روغن زیتون و روغن چای سبز

در طب سنتی استفاده از روغن چای سبز، برای درمان جوش توصیه شده است. روغن چای سبز را از عطاری‌ها تهیه کنید و با استفاده از یک گوش پاک کن استریل، مقدار کمی از آن را بر روی جوش‌ها بمالید و پس از گذشت نیم ساعت آن را با آب گرم بشویید. تا چند روز این روش را تکرار کنید تا اثری از جوش‌ها در ناحیه تناسلی باقی نماند. برای تاثیر بیشتر، روغن چای سبز را همراه با روغن زیتون مخلوط کنید تا خاصیت ضد التهابی آن افزایش پیدا کند.

شستشوی ناحیه تناسلی با شوینده ویژه

شوینده‌هایی، فرمولاسیونی مخصوص برای پوست حساس قسمت تناسلی دارند. که میزان اسید و چربی پوست را کنترل می‌کنند تا حتی الامکان از بروز جوش‌های تناسلی جلوگیری کنند، شوینده‌های دارویی معمولاً حاوی یک ماده شیمیایی به نام بنزوئیل پروکساید هستند. برخی فکر می‌کنند که بنزوئیل پروکساید حساسیت پوستی ایجاد می‌کند که اینطور نیست. توجه داشته باشید که حتی اگر به جوش مبتلا نیستید در هنگام اصلاح ناحیه تناسلی برای پیشگیری از بروز جوش از بنزوئیل پروکساید استفاده کنید.

استفاده از آنتی بیوتیک‌ها

اگر جوش‌های تناسلی عفونی شدند، لازم است که از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت استفاده کنید. برخی از آنتی‌بیوتیک‌هایی که توسط پزشک تجویز می‌شود، خوراکی و برخی دیگر موضعی هستند.

استفاده از داروهای آکنه مانند بنزوئیل پراکسید، آزلائیك اسيد، رتينوئيدها و آنتي بيوتيک‌ها  به کاهش التهاب، کشیدن پوست، کاهش تولید چربی و کنترل رشد باکتری‌ها کمک کنند. با این حال، در صورت عفونت جوش به پزشک مراجعه کنید تا بهترین روش‌های درمانی را در اختیار شما قرار دهد.

روش های لیزری

لیزر نیز به عنوان یک روش درمان جوش‌های تناسلی استفاده می‌شود. لیزر با تولید نوری متمرکز، باکتری‌ها را نابود می‌کند و التهاب را کاهش می‌دهد. همچنین لیزر، تولید چربی را کاهش می‌دهد و ظاهر پوست را بهبود می‌بخشد. به یاد داشته باشید که لیزر، در شرایط وخیم استفاده می‌شود و در شرایط معمولی کاربرد آن لزومی ندارد.

کرایوتراپی

با استفاده از سرما، بافت‌های آسیب دیده اطراف جوش از بین می‌روند. این روش می‌تواند به کاهش التهاب و درمان جوش‌های تناسلی کمک کند.

هورمون درمانی

در برخی موارد، جوش‌های تناسلی به علت تغییرات هورمونی در بدن ایجاد می‌شود. در این صورت، پزشک درمان هورمونی را تجویز می‌کند تا تغییرات هورمونی بشوند و جوش‌های تناسلی را درمان کنند.

به طور کلی، درمان جوش‌ها به علت و شدت آن‌ها بستگی دارد. بهتر است قبل از شروع هر نوع درمان، با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین روش درمان برای شما تعیین شود.

سخن پایانی

شاید بعد از مطالعه این مقاله، خودتان بخواهید مشکلتان را حل کنید، اما جوش تناسلی ممکن است نشانه‌ی مشکلی بزرگ باشد. در صورتی که مشکلتان حاد باشد، درمان‌های خانگی، علائم را به طور موقت کاهش می‌دهند و معمولا مشکل اصلی را حل نمی‌کنند.

میان یک درمان موثر و ایجاد مشکلی مزمن و طولانی مدت، به اندازه یک تشخیص دقیق فاصله است، علائم این ضایعه پوستی، شامل قرمزی، درد، خارش، تاول، زخم و تورم است که ممکن است ناشی از عواملی مانند، ویروس زگیل تناسلی،  باکتری سیفلیس و یا حتی واکنش‌های آلرژیک باشند، تشخیص نوع عامل بیماری‌زا و تجویز درمان آن، نیازمند تخصصی است، که در نزد یک پزشک پیدا می‌شود.