ترس از شکست بارداری در زنانی که به روش‌های کمک‌باروری مانند IVF حامله شده‌اند، به مراتب بیشتر است. پروسه طولانی و پیچیده IVF به اندازه کافی برای مادر استرس بوجود می‌آورد، حال تصور کنید بعد از انتقال جنین به رحم، مادر با علائمی مانند ترشحات غیرعادی، خارش، سوزش و… مواجه شود. این علائم می‌تواند نشان‌دهنده عفونت واژن باشد. اگرچه این وضعیت می‌تواند بسیار نگران‌کننده باشد، اما مطالعات علمی نشان می‌دهد که استرس و اضطراب ناشی از این مسئله نسبت به خود عفونت، تاثیر بیشتری بر نتیجه بارداری دارد. بنابراین اگر با علائم نگران‌کننده‌ای مواجه شدید؛ اول آرامش‌تان را حفظ کنید و سپس برای تشخیص و درمان عفونت واژن بعد از انتقال جنین به متخصص عفونت زنان مراجعه کنید.
در این مقاله از بلاگ کلینیک زنان دکتر روشن قصد داریم درباره عفونت واژن بعد از انتقال جنین به رحم صحبت کنیم. پس تا انتها با ما همراه باشید.
نکته: این مطلب فقط جنبه آموزشی دارد. بنابراین، اگر بعد از فرایند انتقال جنین به رحم دچار علائم عفونت واژن شده‌اید؛ حتما برای دریافت مشاوره و درمان مناسب، با یک متخصص زنان مشورت کنید.
انتقال جنین چیست؟
فهرست مطالب
- انتقال جنین چیست؟
- علائم عفونت واژن بعد از انتقال جنین به رحم
- تاثیر عفونت واژن بر انتقال جنین چیست؟
- مداوای عفونت واژن
- درمان کامل عفونت واژن چه مدت طول می‌کشد؟
- عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به عفونت واژن بعد از انتقال جنین
- خودداری از مصرف خودسرانه دارو برای عفونت واژن بعد از انتقال جنین
- عفونت واژن از طریق معاینه لگن، قابل تشخیص است؟
- سوالات متداول:
- سخن پایانی:
انتقال جنین از مراحل پایانی فرایند لقاح آزمایشگاهی (IVF) است، در این مرحله، یکی از جنین‌هایی را که در آزمایشگاه از ترکیب تخمک و اسپرم به وجود آمده و شانس بقای بیشتری نسبت به بقیه دارد، به داخل رحم زن منتقل می‌شود. گاهی اوقات پیش می‌آید که بعد از انتقال جنین در پروسه IVF مادر با علائم نگران‌کننده‌ای مانند ترشحات غیرعادی، خارش، سوزش، درد و… مواجه می‌شود. این علائم معمولا در زمان بروز عفونت واژن بروز می‌کند.
عفونت‌های واژینال یک مشکل بهداشتی شایع هستند که بسیاری از زنان باردار آن را تجربه می‌کنند. این عفونت‌ها عموما ناخوشایند و آزاردهنده هستند، اما خوشبختانه می‌توان با تشخیص به‌موقع، آن را درمان کرد. دقت داشته باشید که تشخیص نوع واژینیت کار ساده‌ای نیست به همین دلیل توصیه می‌شود که در صورت مشاهده علائم عفونت آرامش خود را حفظ کرده و به پزشک متخصص مراجعه کنید. برخی از این عفونت‌ها مانند عفونت قارچی واژن در بارداری خطرناک نیستند اما برخی دیگر (عفونت باکتریایی) اگر به‌موقع درمان نشوند ممکن است در نتیجه بارداری مخصوصا بعد از انتقال جنین به رحم تاثیر منفی بگذارند.
مجله علمی “Fertility and Sterility” که یکی از معتبرترین و قدیمی‌ترین مجلات در حوزه باروری و ناباروری در جهان است مقاله‌ای با عنوان «آیا عفونت یا التهاب اندومتر می‌تواند علت شکست لانه‌گزینی، سقط خود به خود و زایمان زودرس پس از لقاح آزمایشگاهی باشد؟» دارد. نتیجه این مقاله نشان می‌دهد که بین زایمان زودرس و عفونت باکتریایی واژن ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین در صورت مشاهده علائم غیرعادی، ابتدا آرامش خود را حفظ کرده و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
علائم عفونت واژن بعد از انتقال جنین به رحم
- ترشحات غیرعادی واژینال: واژن به طور طبیعی دارای ترشح است اما هنگام عفونت رنگ، بو و غلظت‌شان تغییر می‌کند مانند ترشحات سفید پنیر مانند و ترشحات سبز و زرد با بوی قوی، که نشان‌دهنده عفونت قارچی و باکتریایی هستند.
- خارش، سوزش و درد واژن: هنگام برقراری رابطه جنسی یا ادرار کردن، این علائم تشدید می‌شوند.
- خروج خون از واژن: اگر بعد از انتقال جنین، دچار خونریزی واژینال شدید، بهتر است به پزشک خود اطلاع دهید. خونریزی واژینال می‌تواند دلایل مختلفی مانند: لانه‌گزینی جنین، عفونت و… داشته باشد. پزشک با انجام معاینات لازم و آزمایش‌ها، علت خونریزی را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز می‌کند.
تاثیر عفونت واژن بر انتقال جنین چیست؟
عفونت با تاثیر بر رحم و هم جنین می‌تواند مانع موفقیت انتقال جنین شود، مشکلات ناشی از عفونت، به شرح زیر هستند:
- کاهش احتمال لانه‌گذاری جنین: عفونت واژن با تغییر و التهاب میکروبیوم واژن، فضای رحم را دچار مشکل می‌کند و احتمال لانه‌گذاری جنین را کاهش می‌دهد، به همین دلیل هنگام انتقال جنین، رحم باید عاری از هرگونه عفونت باشد.
- خطر سقط جنین: ممکن است که عفونت به رحم و جفت جنین سرایت کند و باعث سقط جنین شود، این خطر برای خانم‌هایی که سابقه عفونت واژن دارند، بیشتر است.
- زایمان زودرس: زایمان زودرس، عوارض و مشکلات متعددی را به دنبال دارند که می‌توانند بسیار جدی باشند، عفونت واژن یکی از عوامل زایمان زودرس است.
- تاثیر بر سلامت جنین: این عفونت فارغ از تهدید سلامت مادر، سلامت جنین را به خطر می‌ندازد و بر رشد و نمو جنین تاثیر منفی بگذارد و حتی ممکن است باعث زایمان زودرس در فرد شود.
مداوای عفونت واژن
برای درمان اثرگذار، نوع عفونت باید به طور دقیق مشخص شود، تشخیص این مسئله با معاینه و بررسی ترشحات واژن است. سپس، بر اساس نوع عفونت، یکی از درمان‌های زیر برای مادر تجویز می‌شود:
- عفونت قارچی: این عفونت با داروهای خوراکی ضد قارچ یا داروهای موضعی مانند پماد یا شیاف ضد قارچ قابل درمان است.
- عفونت باکتریایی: باکتری‌ها به صورت موضعی از بین نمی‌روند، آنتی‌بیوتیک‌های خوارکی و وریدی، این عفونت را برطرف می‌کنند.
- عفونت تریکومونازیس: برای درمان این عفونت، علاوه بر خودتان، همسرتان باید داروی ضدانگل را مصرف کند.
نکات مهم:
- ممنوعیت مصرف داروهای خوراکی در زنان باردار: معمولا پزشک برای درمان عفونت واژن زنان باردار، روش‌های غیر خوراکی را پیشنهاد می‌دهد.
- خودداری از رابطه جنسی: تا زمانی که عفونت کامل رفع نشده، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
- استفاده از کاندوم: حتی بعد از رفع کامل عفونت، در صورت برقراری رابطه‌جنسی، از کاندوم استفاده کنید.
- حفظ بهداشت: واژن را با آب ولرم و صابون بشویید و لباس زیر تنگ و نخی بپوشید.
درمان کامل عفونت واژن چه مدت طول می‌کشد؟
عفونت واژن در افراد و شرایط مختلف شدت و ضعف دارد، به همین دلیل زمان دقیقی را نمی‌توان ارائه داد، اما به طور تقریبی:
- عفونت‌های قارچی: با مصرف منظم داروهای ضدقارچ خوراکی یا موضعی، درمان، بین ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشد.
- عفونت‌های باکتریایی: این عفونت با مصرف آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا داخل وریدی، طول‌درمان ۵ تا ۷ روزه دارد.
- عفونت تریکومونازیس: چه خودتان و چه همسر، بعد از مصرف داروی‌ضدانگل خوراکی، عفونت در بازه‌ای ۷ تا ۱۰ روزه، درمان می‌شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله درمان عفونت واژن در بارداری را مطالعه کنید.
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به عفونت واژن بعد از انتقال جنین
علل مختلفی می‌توانند احتمال ابتلا به عفونت واژن بعد از انتقال جنین را افزایش دهند، این علل عبارتند از :
- سابقه عفونت‌های واژنی: اگر سابقه بیماری‌های عفونت‌های‌واژن، به خصوص عفونت‌های باکتریایی یا قارچی را دارید، احتمال ابتلای شما بعد از انتقال جنین، بیش از حالت عادی است.
- بیماری‌های زمینه‌ای: بیماری‌هایی که سیستم‌ایمنی را ضعیف می‌کنند، کار را برای عوامل بیماری‌زا عفونت واژن راحت‌تر می‌کنند، برخی از این بیماری‌ها شامل: دیابت، بیماری‌های التهابی روده و نقص سیستم ایمنی هستند.
- استرس: استرس از دیگر عواملی است که سیستم ایمنی شما را تضعیف می‌کند.
- عدم رعایت بهداشت: برای حفظ بهداشت واژن، ضمن استفاده از شوینده‌های ملایم، حتما شرت‌نخی را برای خود انتخاب کنید، زیرا پوشیدن لباس‌زیر غیرنخی از عوامل عفونت واژن است.
- مصرف دخانیات: در زمان بارداری مصرف دخانیات ممنوع است.
- سابقه جراحی‌های زنانگی: اگر سابقه جراحی‌هایی مثل کولپوپلاستی یا هیسترکتومی را دارید، خطر ابتلای شما به عفونت واژن بعد از انتقال جنین، بیش از حالت معمول است.
- مصرف الکل: مصرف الکل در بارداری ممنوع است.
خودداری از مصرف خودسرانه دارو برای عفونت واژن بعد از انتقال جنین
مصرف خودسرانه دارو ممکن است به قیمت سلامتی مادر و جنین تمام شود. برای اطمینان کامل از درمان و سلامتی جان مادر و جنین، از درمان‌های خانگی بدون دستور پزشک خودداری کنید. مصرف خودسرانه دارو برای درمان عفونت واژن بعد از انتقال جنین به دلایل زیر ممنوع است:
- احتمال سقط جنین: برخی از داروها برای زنان حامله، ممنوعیت مصرف دارند و موجب سقط یا ناهنجاری جنین شود.
- عدم اثرگذاری بر عفونت: در صورت مصرف داروی بی‌اثر، عفونت تشدید می‌شود و عواقب غیرقابل‌جبرانی در پی خواهد داشت.
- تداخل دارویی: ترکیب یک سری داروها، باعث تولید موادی می‌شود که ممکن است برای مادر و جنین، عوارض خطرناکی داشته باشند.
- درمان ناقص: هردارو برای هرعفونت، دوره‌ای خاص دارد که باید توسط پزشک تعیین شود، در غیر این صورت ممکن است، درمان ناقص بماند.
از هفته چندم بارداری، مصرف دارو برای عفونت واژن بعد از انتقال جنین مجاز است؟
مصرف دارو در شرایط حساسی مانند انتقال جنین به رحم تنها باید زیرنظر پزشک باشد. اما در کل، معمولاً پس از هفته هشتم، می‌توان از داروهای ضد قارچ یا آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت واژن استفاده کرد.
عفونت واژن از طریق معاینه لگن، قابل تشخیص است؟
معاینه‌لگن به تنهایی برای اثبات وجود عفونت واژن، کافی نیست و پزشک می‌تواند در حین معاینه لگن، موارد زیر را بررسی کند:
- ترشحات غیرعادی واژن: پزشک به وسیله اسپکولوم، واژن و دهانه رحم را بررسی می‌کند و در صورت وجود ترشحات غیرطبیعی، از لحاظ رنگ، بو و غلظت، واژن عفونی شده است.
- التهاب در ناحیه تناسلی: پزشک، واژن و دهانه رحم را از نظر وجود هرگونه ورم، جراحت، ورم و قرمزی بررسی می‌کند.
- حساسیت یا لمس دردناک: پزشک با لمس ملایم رحم، به دنبال درد و حساسیت ناشی از عفونت می‌گردد.
- تغییر در اندازه و مکان رحم: عفونت‌های شدید، باعث تغییر اندازه و مکان رحم می‌شوند.
آزمایشات لازم برای تشخیص نوع عفونت در بارداری
فارغ از این معاینات، پزشک آزمایشاتی را برای دقت بیشتر در تشخیص بیماری تجویز می‌کند:
- آزمایش ترشح واژن: در این آزمایش، ترشحات واژن از لحاظ وجود باکتری، قارچ و انگل‌ها مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
- آزمایش ادرار: آزمایش ادرار برای تشخیص عفونت‌های مجاری ادراری انجام می‌شود، چرا که این عفونت، علائمی مشابه با عفونت واژن ایجاد می‌کند.
- آزمایش خون: ممکن است عفونت، از طریق رابطه جنسی انتقال یافته باشد و وارد خون شده باشد.
شناسایی درست عفونت واژن برای انتخاب بهترین راه درمانی حیاتی است و پزشک شما با توجه به نتایج معاینه لگن، آزمایش‌ها و بررسی سابقه پزشکی ، عفونت را شناسایی می‌کند و درمانی متناسب با وضعیت شما ارائه می‌دهد.
سوالات متداول:
طول درمان عفونت واژن بعد از انتقال جنین چقدر است؟
- طول درمان به نوع و شدت عفونت بستگی دارد، درصدزیادی از عفونت‌های قارچی، با یک دوره دارو ضدقارچ برطرف می‌شوند، البته عفونت‌های باکتریایی هم با توجه به نوع باکتری، با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا وریدی طول‌درمان مختص به خود را دارد.
چرا درمان عفونت واژن بعد از انتقال جنین ضروری است؟
- درمان به موقع عفونت واژن می‌تواند از بروز زایمان زودرس جلوگیری کند.
سخن پایانی:
در این مقاله درباره اهمیت درمان عفونت واژن بعد از انتقال جنین صحبت کردیم. با توجه به هزینه‌های بالای لقاح مصنوعی و انتقال جنین به رحم، به درمان‌های خانگی و تجربی نمی‌توان تکیه کرد و عدم درمان اصولی عفونت واژن، عواقبی مانند زایمان زودرس یا نارس، عفونت لگن و… را در پی دارد. مصرف‌خودسرانه دارو، عملی بسیار خطرناک‌تر از درمان‌های خانگی هستند و داروها و درمان‌ها را حتما زیرنظرپزشک مصرف کنید، آرزو داریم این مسیر را بدون هیچ‌گونه سختی طی کنید، در این مسیر کلینیک تخصصی زنان دکتر روشن در کنار شماست.
