با جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی چکار کنم؟

آیا تا به حال در ناحیه تناسلی خود جوش زیر پوستی دیده‌اید؟ اگر پاسخ شما به این سؤال مثبت است حتماً برای‌تان سؤال شده که اصلاً بروز جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی طبیعی است؟ این موقعیت احتمالاً شما را ترسانده و دلهره ابتلا به بیماری خطرناکی را به جان شما انداخته است؛ اما نترسید.

تمام ضایعات پوستی خطرناک نیستند. امروز در کنار شماییم که تمام چیزی را که باید درباره این عارضه بدانید به شما آموزش دهیم. بیایید تا قدم به قدم در مورد جوش تناسلی زنان مطالبی یاد بگیریم.

 با جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی چکار کنم؟

علائم جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

علامت اصلی جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی ایجاد یک برآمدگی قرمز رنگ است که ممکن است به اشکال زیر باشد:

  • جوش‌های سرسیاه: فولیکول‌های مسدود شده که در سطح پوست ناحیه تناسلی باز شده و تغییر رنگ داده‌اند.
  • ندول‌ها: ضایعات پوستی عمیق، بزرگ و دردناک که در پوست اطراف واژن ایجاد می‌شوند.
  • پاپول‌ها: ضایعات پوستی کوچک، صورتی رنگ و ملتهب در اطراف ناحیه تناسلی هستند.
  • پوسچول یا جوش: پاپول‌هایی که می‌توانند پایه قرمز داشته باشند اما ضایعه پر از چرک سفید یا زرد در روی آن وجود دارد.
  • جوش‌های سرسفید: در صورتی که فولیکول‌های موجود در زیر پوست ناحیه تناسلی مسدود شوند، باعث ایجاد ضایعات با پایه قرمز رنگ با نوک سفید می‌شوند.

سایر علائم جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی:

درد یا ضایعات دردناک یا خارش‌دار روی لابیاها

دیسپارونی (که به معنای  احساس درد و ناراحتی هنگام رابطه جنسی است.)

علت جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

بیایید در ابتدای متن به بررسی عللی که می‌توانند باعث بروز جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی شوند که بسیار هم متنوع‌اند، بپردازیم. برخی از دلایل عبارت‌اند از:

درماتیت تماسی:

درماتیت تماسی نوعی حساسیت پوستی نسبت به هر آنچه در تماس مستقیم با پوست قرار می‌گیرد است. درماتیت تماسی می‌تواند در نتیجه حساسیت به موارد زیر باشد:

کاندوم یا ژل روان‌کننده، دوش واژینال، تعریق، مواد شوینده بدن معطر، مایع منی، دستمال مرطوب، مواد شوینده لباس، تامپون یا پد بهداشتی، ادرار، ترشحات واژن، دوش واژینال

strong>فولیکولیت:

ایجاد التهاب در فولیکول‌های مو را فولیکولیت گویند. فولیکولیت می‌تواند در اثر پوشیدن لباس زیر آلوده و اذیت‌کننده، تماس با آب دارای میکروب و تراشیدن با تیغ ایجاد شود و باعث جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی شود.

التهاب و عفونت غدد عرق:

یکی دیگر از عواملی که می‌تواند باعث بروز این عارضه شود التهاب و عفونت غدد عرق است که بعد از بهبودی روی پوست اسکار بر جای می‌گذارد.

مولوسکوم کنتاژیوزوم:

مولوسکوم کنتاژیوزوم ضایعات ناف‌دار پوستی ناشی از بیماری ویروسی هستند که می‌توانند در اطراف ناحیه تناسلی هم بروز کنند و باعث جوش زیر پوستی ناحیه تناسلی شوند.

Skin Tag:

ضایعات پوستی به نام skin tag در اثر مالش مکرر پوست روی پوست به وجود می‌آید و خود به خود از بین نمی‌رود. این ضایعه پوستی می‌تواند به صورت جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی بروز پیدا کند.

تبخال تناسلی:

تبخال تناسلی ناشی از آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس بوده و مانند تبخال دهانی دوره‌های عود و بهبود دارد؛ اما هیچ‌گاه به طور کامل از بدن پاک نمی‌شود. تبخال تناسلی می‌تواند خودش را به صورت جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی نشان دهد.

زگیل تناسلی:

زگیل تناسلی بر اثر آلودگی به ویروس پاپیلومای انسانی به وجود می‌آید و می‌تواند باعث بروز این عارضه شود.

کیست‌های واژن:

یکی از علل شایع جوش زیر پوستی بزرگ در ناحیه تناسلی زنان کیست‌های واژینال هستند. از هر 200 خانم حداقل یکی از آنها در مقطعی از زندگی خود دچار کیست واژنی می‌شود. با این حال، تعداد مبتلایان در واقعیت بیشتر است زیرا بسیاری از موارد کیست‌های واژن گزارش نشده‌اند.

این کیست‌ها می‌توانند در نتیجه آسیب به دیواره واژن در هنگام زایمان یا جراحی ایجاد شوند. همچنین ممکن است از غده‌ای که مسدود شده است ایجاد شوند. هر چند در برخی موارد نمی‌توان علت ایجاد این کیست‌ها را مشخص کرد.

حدود 10 درصد از کیست‌های خوش‌خیم واژن، کیست‌ مجرای گارتنر هستند. این کیست‌ها به طور  مادرزادی و در بدو تولد وجود دارند و معمولاً تا اواخر زندگی شناسایی نمی شوند. این کیست‌ها معمولاً در هنگام انجام معاینات دوره‌ای و به طور اتفاقی کشف می‌شوند.

کیست بارتولن:

غدد بارتولن غددی هستند که به طور طبیعی در ناحیه تناسلی زنان وجود دارند. در صورت بسته شدن دهانه خروجی این غدد و التهاب و کیستیک شدن آنها جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی زنان به وجود می‌آید.

میلیا:

کیست‌های کوچک و بی‌ضرری که شبیه جوش چرکی زیر پوستی در ناحیه تناسلی هستند و پس از مدت کوتاهی به طور خود به خود بهبود می‌یابند.

کیست اپیدرموئید: کیست‌های سخت، بدون درد و با رشد آهسته که به عنوان کیست‌های سباسه یا کراتین نیز شناخته می‌شوند.

لیپوم:

کیست‌های بدون درد و با رشد آهسته که در لمس نرم هستند.

گرانولوم پیوژنیک:

گرانولوم پیوژنیک پاپولی قرمز رنگ با رشد سریع است که به آسانی خونریزی کرده و سطح آن پوسته پوسته یا صاف است.

کیست مولر:

کیست دیگری ناشی از ساختارهای جنینی باقی مانده است که می‌تواند بدون علامت باشد، اما ممکن است منجر به خونریزی واژینال یا مشکلات ادراری در مراحل بعدی زندگی شود.

کیست اینکلوژن:

کیست‌های کوچک و بدون درد که در پشت دیواره واژن ایجاد می‌شوند و معمولاً بر اثر آسیب به مخاط داخلی دستگاه تناسلی در حین جراحی یا زایمان ایجاد می‌شوند.

اکثر کیست‌های مجرای گارتنر، کیست‌های مولر و کیست‌های اینکلوژن کوچک و بدون درد باقی مانده و نیازی به درمان ندارند.

اگر جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی شما ناشی از کیست‌های واژن است و کیست واژینال توسط پزشک شما در زمان معاینه لگنی تشخیص داده شود، ممکن است برای تشخیص علت آن انجام سونوگرافی یا MRI به تشخیص قطعی کمک کند. همچنین ممکن است برای رد کردن سرطان، بیوپسی درخواست شود.

هرگز کیست را دست‌کاری نکنید و سعی نکنید خودتان آن را تخلیه کنید. انجام این کار می‌تواند منجر به ایجاد عفونت و زخم شود. برای تسکین درد و ناراحتی کیست در خانه، بهتر است چند نوبت در هفته حمام آب گرم به مدت 10 تا 15 دقیقه بگیرید.

هورمون‌ها:

مانند موارد آکنه صورت، نوسانات هورمونی مربوط به دوران خونریزی قاعدگی شما ممکن است ضایعات ناحیه تناسلی را بدتر کرده یا باعث افزایش تعداد آنها شود. علاوه بر این هورمون‌ها می‌توانند باعث افزایش تولید چربی در غدد چربی موجود در سطح پوست شوند.

 

تشخیص جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

پزشک با بررسی شرح حال شما و انجام معاینه فیزیکی می‌تواند دلیل بروز جوش سفت زیر پوستی ناحیه تناسلی زنان را تشخیص دهد. در مواردی ممکن است برای تشخیص علت ایجادکننده جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی، نیاز به بررسی بیشتری باشد.

 

عوامل خطر جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

علاوه بر مواردی که به آنها اشاره کردیم، موارد دیگری نیز ممکن است باعث این عارضه شوند:

وجود سابقه خانوادگی مثبت در افراد فامیل درجه یک از نظر مواردی همچون اختلالات هورمونی یا بیماری‌های پوستی مشابه.

سن بلوغ

مصرف برخی داروهای خاص مانند کورتون‌ها

رژیم غذایی ناسالم

آلاینده‌های محیطی

شست‌وشوی بیش از حد پوست

فشار روی پوست ناحیه درگیر

 

پیشگیری از جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

بیشتر دلایل بروز این عارضه قابل درمان هستند؛ اما همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. راه‌هایی برای پیشگیری از جوش وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

لباس زیر تنگ و چسبان نپوشید.

از پوشیدن لباس زیر پلاستیکی خودداری کنید و به جای آن از لباس زیر نخی استفاده کنید.

موها را همسو با نحوه رویش آنها شیو کنید.

با تیغ تمیز و ضد عفونی شده اصلاح کنید.

از دستکاری جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی بپرهیزید.

با آب داغ دوش نگیرید.

از حمام کردن در وان با شوینده‌های معطر بپرهیزید.

 

آیا ترکاندن جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی ضرر دارد؟

بله. هیچ وقت هیچ جوشی در هیچ کدام از نواحی بدن تان را نترکانید. ترکاندن می‌تواند باعث تشدید تورم، التهاب، عفونت و پخش شدن و انتشار این جوش‌ها شود. فشردن آنها نیز می‌تواند باعث بزرگ شدن و دردناک شدن آنها شود.

 

درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

بیایید درمان این عارضه را به دو بخش کلی تقسیم کنیم:

درمان خانگی جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

یکی از راه‌های درمان این عارضه استفاده از درمان‌های خانگی است. نکته مهمی که باید مدنظر قرار داد رعایت بهداشت کلی، به ویژه بهداشت ناحیه تناسلی است. رعایت بهداشت شانس آلودگی و رشد باکتری‌ها و عوامل جوش‌زا را کاهش داده و مانع از بروز جوش می‌شود. راه‌های بسیاری برای درمان خانگی پیشنهاد شده که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم:

 

گرم کردن محل جوش

یک کیسه آب گرم کوچک یا یک حوله آغشته به آب گرم را چند مرتبه در روز روی محل عارضه قرار دهید. هر بار برای 10 دقیقه کیسه آب گرم یا حوله گرم را بر روی جوش نگه دارید. این کار با افزایش جریان خونی که به سمت جوش می‌آید، باعث ورود تعداد بیشتری گلبول سفید به اطراف جوش شده و به بهبود روند درمان جوش کمک می‌کند.

 

رژیم غذایی مناسب

رژیم غذایی حاوی درصد پایین کربوهیدرات و چربی، فیبر بالا، ویتامین‌های سی و آ مناسب و نوشیدن میزان آب کافی همگی می‌توانند به بهبود سلامت کلی بدن و درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی کمک کنند.

 

ترکیب عسل با زردچوبه

زردچوبه و عسل دارای خواص ضدالتهابی، ضدباکتری و ضدعفونی‌کنندگی هستند. استفاده از این ترکیب می‌تواند به درمان این عارضه کمک کند. مقدار مساوی از زردچوبه و عسل را با یکدیگر ترکیب کنید و به محل مورد نظر بزنید. می‌توانید با استفاده از یک قعطه گاز استریل روی آن را بپوشانید تا لباس‌تان را کثیف نکند. پس از چند ساعت این ترکیب را شسته و ناحیه تناسلی را تمیز کنید. با گذشت چند روز از این کار می‌توانید نظاره‌گر بهبودی باشید.

 

ترکیب شیر، سرکه با زردچوبه

شیر، سرکه و زردچوبه را به میزان برابر با هم مخلوط کنید. این ترکیب را بجوشانید. تکه‌ای از گاز استریل را در این ترکیب غوطه‌ور کنید و روی محل عارضه بگذارید. بعد از گذشت 10 دقیقه موضع را شست‌وشو دهید. این عمل را برای چند روز تکرار کنید تا بهبودی حاصل شود.

 

عصاره کرچک

مقداری روغن کرچک را به صورت موضعی بر روی جوش بزنید. این کار را روزانه برای دو یا سه مرتبه تکرار کنید تا بهبودی حاصل شود.

 

ترکیب زنجبیل با زردچوبه

مقادیر مساوی از پودر زنجبیل، زردچوبه و آب را با یکدیگر مخلوط کنید تا به شکل خمیر در بیاید. می‌توانید یه قطعه گاز استریل بر روی جوش پوشیده شده با خمیر قرار دهید تا لباس‌تان کثیف نشود. این ترکیب بعد از چند روز التهاب جوش را می‌خواباند و آن را درمان می‌کند.

 

روغن درخت چای سبز

روغن و عصاره درخت چای خاصیت ضدالتهابی و ضدعفونی کنندگی داشته و برای درمان انواع جوش تاثیر بسیار چشمگیری دارند. با استفاده از روغن درخت چای سبز شاهد بهبودی بی‌نظیر جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی باشید.

 

فندق افسون‌گر

روغن فندق افسون‌گر از نوع خاصی فندق به نام فندق افسون‌گر گرفته می‌شود. این روغن فواید ضد التهابی و ضدعفونی‌کنندگی دارد و به درمان این عارضه کمک می‌کند.

 

درمان دارویی جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

ممکن است درمان خانگی به تنهایی برای درمان این عارضه کفایت نکند و نیاز به درمان دارویی باشد. برای درمان دارویی با پزشک خود مشورت کنید. بر اساس اینکه دلیل بروز جوش چه چیزی باشد از داروهای ضد حساسیت، آنتی‌بیوتیک و … در درمان بهره ببرید.

 

در ادامه به بررسی درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی بر اساس علت زمینه‌ای می‌پردازیم:

اگر نمی‌دانید چه چیزی باعث بروز این عارضه در شما شده است با پزشک‌تان مشورت و درمان مناسب را دریافت کنید؛ اما ممکن است دلیل ایجادکننده آن را بدانید. در ادامه به بررسی مورد به مورد درمان بعضی از شایع‌ترین علل بروز این عارضه می‌پردازیم:

حساسیت:

در صورتی که جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی به دلیل حساسیت به مواد مختلف به وجود آمده باشد، پرهیز از تماس با آن ماده توصیه می‌شود. اگر چند ماده در تماس مستقیم با ناحیه تناسلی شما قرار دارند و نمی‌دانید کدام یک باعث این عارضه شده است، باید استفاده از تمامی آنها را قطع کنید و سپس یکی‌یکی مجدد شروع به استفاده از آن کنید تا ببینید به کدام یک حساسیت نشان می‌دهید.

در صورتی که پرهیز از تماس با ماده حساسیت‌زا به برطرف کردن این عارضه کمکی نکرد، می‌توانید از داروهای ضد ‌حساسیت موضعی و در قدم بعدی خوراکی استفاده کنید و در صورت حساسیت شدید غیر قابل کنترل با روش‌های معمول درمان باید به پزشک مراجعه کنید.

مولوسکوم کنتاژیوزوم:

جوش سر سفید ناحیه تناسلی ناشی از مولوسکوم کنتاژیوزوم معمولاً نیازی به درمان ندارد و خود به خود طی چند ماه برطرف می‌شود؛ البته در بیشتر موارد مداخله پزشکی برای از بین بردن توده‌ها توصیه می‌شود؛ زیرا این بیماری بسیار مسری است و خطر درگیر شدن افراد دیگر از طریق تماس جنسی بسیار بالاست. گزینه‌های درمانی برای درمان این عارضه ناشی از عفونت با مولوسکوم کنتاژیوزوم عبارت‌اند از: کرایوسرجری و درمان‌های موضعی.

آکنه

جوش‌های سرسفید ناشی از آکنه معمولاً بدون علامت بوده و خطری برای سلامتی فرد ایجاد نمی‌کنند، بنابراین درمان آنها توصیه نمی‌شود.

با انجام یکسری اقدامات ساده می‌توان ریسک تشکیل این عارضه را کاهش داد یا از گسترش آن پیشگیری کرد:

برای جلوگیری از گسترش جوش از لمس آنها خودداری کنید و در صورت تماس با آنها دست خود را به خوبی بشویید.

برای جلوگیری از تجمع باکتری‌ها و چربی که می‌تواند باعث انسداد منافذ پوستی و ایجاد جوش در سطح پوست ناحیه تناسلی شود، ناحیه تناسلی خود را به طور مرتب با صابون‌های ملایم بشویید. استفاده از داروهای بدون نسخه که باکتری‌ها و چربی اضافی سطح پوست را کاهش می‌دهند نیز می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.

از دست‌کاری و ترکاندن جوش‌های سرسفید اجتناب کنید، زیرا این کار می‌تواند باعث تحریک آنها و ایجاد زخم شود که در ادامه بستر مناسبی برای ایجاد عفونت پوستی فراهم می‌کند.

درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی گاهی نیازمند مواد شیمیایی محرک مانند بنزوئیل پراکسید، اسید سالیسیلیک یا لایه‌بردارها بوده و از آنجایی که پوست این ناحیه از بدن بسیار حساس است، ممکن است نسبت به این مواد واکنش نشان دهد. بنابراین اگر بیمار پس از استفاده از این مواد متوجه سوزش در پوست خود شد توصیه می‌شود فوراً استفاده از این داروها را متوقف کنید و برای درمان جایگزین با پزشک متخصص پوست خود مشورت کند.

موهای رشد کرده به داخل فولیکول

رشد مو به داخل فولیکول ممکن است در هر ناحیه‌ای از پوست که مو رشد می‌کند، از جمله ناحیه شرمگاهی اتفاق بیفتد. به دنبال رشد مو به داخل فولیکول، برآمدگی‌های خارش‌دار همراه با تغییر رنگ پوست اطراف فولیکول تظاهر یافته که این برجستگی‌ها می‌توانند دردناک یا ناراحت‌کننده باشند؛ اما خطرناک نیستند و برای فرد خطری ندارند.

در اکثر موارد موهای رشد کرده به داخل فولیکول به طور خود به خود از بین می‌روند؛ اما گاهی اوقات ممکن است عفونی شده و باعث التهاب در این ناحیه شوند. در این موارد فرد می‌تواند با استفاده از یک سر سرنگ استریل، مو را از فولیکول خارج سپس از کرم ضد باکتری در محل فولیکول درگیر استفاده کند.

تگ‌های پوستی

تگ‌های پوستی ضایعات کوچک و نرم در سطح پوست هستند که وجود آنها برای فرد خطری ندارد.

فولیکولیت

در بیشتر موارد فولیکولیت به طور خود به خود و بدون درمان برطرف می‌شود. با این حال، فولیکولیت‌های مقاوم یا عودکننده ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی موضعی نیاز داشته باشند که علاوه بر رفع فولیکولیت در پیشگیری از عودهای بعدی آن نیز کمک‌کننده است.

لیکن پلان

درمان لیکن پلان در ناحیه تناسلی شامل استفاده از کورتیکواستروئید‌های موضعی و داروهای سرکوب‌کننده ایمنی موضعی است.

زگیل ناحیه تناسلی

زگیل‌های ناحیه تناسلی اغلب به طور خود‌به‌خود از بین می‌روند؛ اما ویروس HPV  می‌تواند در سلول‌های پوست ناحیه تناسلی باقی مانده و مجدداً باعث عود زگیل تناسلی شود. پس درمان آنها می‌تواند حس بد ناشی از آنها را کاهش دهد.

زگیل‌هایی را که به درمان موضعی اولیه مقاوم هستند می‌توان با جراحی‌های جزئی، مانند کرایوسرجری، الکتروکوتریزاسیون یا اکسیزیون برداشت.

سیفلیس

پنی‌سیلین، درمان ارجح برای درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی ناشی از عفونت سفلیس است. اگر درمان با پنیسیلین طی سال اول ابتلا به عفونت سیفلیس صورت بگیرد، یک بار تزریق برای درمان بیماری کافی است. اما اگر بیش از یک سال از ابتلای بیمار به عفونت گذشته باشد، به دوزهای بیشتری برای درمان نیاز است.

تب خال ناحیه تناسلی

در حال حاضر هیچ روش درمانی قطعی و کاملی برای درمان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی که علت آن ویروس هرپس سیمپلکس باشد وجود ندارد، اما درمان با داروهای ضد ویروسی می‌تواند به بهبود سریع‌تر زخم‌ها، کاهش شدت و طول مدت علائم و کاهش دفعات عود بیماری کمک کند. درمان این عارضه در این موارد شامل تجویز داروهایی همچون آسیکلوویر (زویراکس) و والاسیکلوویر (والترکس) است.

 

سؤالات متداول پیرامون جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

آیا می‌توان جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی را با دست تخلیه کرد (اصطلاحاً ترکاند)؟

توصیه می‌شود به دلایل زیر از ترکاندن این جوش‌ها اجتناب کنید:

دردناک است: پوست روی ناحیه تناسلی گیرنده‌های حسی زیادی داشته و بسیار حساس به درد است و ترکاندن جوش‌های واژن ناراحت‌کننده خواهد بود.

با این کار باکتری‌های موجود در جوش پخش می‌شوند: زمانی که یک جوش متلاشی می‌شود، باکتری‌های تجمع‌یافته در داخل آن ممکن است در نواحی دیگر واژن شما مستقر شوند که این اتفاق می‌تواند خطر ابتلا به این عارضه یا سوزش دستگاه تناسلی را در آینده افزایش دهد.

ماندگاری جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی چقدر است؟

این عارضه معمولاً خود به خود در عرض چند روز خوب می‌شود؛ اگر در عرض چند هفته از بین نرفت توصیه می‌شود برای رد کردن عوامل زمینه‌سازی که خطرناک است به پزشک مراجعه کنید.

 

زندگی با جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی

انجام روش‌های خودمراقبتی در منزل توسط خود شما ممکن است از تشدید علائم ناشی از این عارضه پیشگیری کند.

برای بیماری‌های مقاربتی

تک همسری دو جانبه: داشتن رابطه جنسی در چارچوب خانواده یا داشتن فقط یک پارتنر جنسی خطر شعله‌ور شدن علائم و تشدید ضایعات شما را کاهش می‌دهد؛ البته پارتنر جنسی شما نیز باید به همین روش رفتار کند.

داشتن رابطه جنسی ایمن و محافظت‌شده: توصیه می‌شود هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید.

خود مراقبتی برای علائم کوتاه مدت

استفاده از کمپرس گرم برای تسکین درد یا خارش: یک حوله دستی را در آب گرم خیس کنید و آب آن را به آرامی خارج کنید و سپس آن را روی پوست ناحیه درگیر قرار دهید.

استفاده از کمپرس خنک برای تسکین تورم: روش استفاده از این درمان نیز مانند کمپرس گرم است با این تفاوت که به جای آب گرم از آب خنک استفاده می‌شود.

 

سخن پایانی

بیشتر علل ایجادکننده جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی بی‌خطر هستند و مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی‌کنند؛ اما در بعضی از موارد علت زمینه‌ای ایجادکننده آن خطرناک و مسری است و نیازمند درمان است؛ بنابراین در صورت بروز این عارضه درنگ نکنید و برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.