واژینو پلاستی

واژینو پلاستی یا تنگ کردن واژن یک روش جراحی است که به منظور بهبود و تنظیم شکل و ساختار واژن انجام می‌شود. این روش عموماً برای درمان گشادی واژن، کاهش شلی عضلات کف لگن و بهبود عملکرد جنسی در برخی موارد استفاده می‌شود. اهداف اصلی عمل واژینوپلاستی؛ تنگ کردن واژن، کاهش گشادی واژن و تقویت عضلات کف لگن است.

به طور کلی، واژینو پلاستی به عنوان یک روشی درمانی استفاده می‌شود تا مشکلاتی مانند بی‌اختیاری ادرار و نارضایتی جنسی زوجین را کاهش دهد. با این حال برخی از افراد برای بهبود ظاهر واژن نیز به جراحی واژینوپلاستی و یا لابیاپلاستی روی می‌آورند.

واژینو پلاستی چیست؟

واژینو پلاستی یک عمل جراحی است که به منظور رفع گشادی واژن که در اثر؛ زایمان طبیعی، یائسگی، روابط جنسی متعدد و افزایش سن ایجاد شده است، انجام می‌شود. جراحی واژینوپلاستی، سبب تقویت عضلات جداره واژن می‌شود و از طرفی یک عمل زیبایی نیز شناخته می‌شود. لازم به ذکر است که این عمل در درمان بی اختیاری ادرار در خانم‌ها نیز بسیار موثر عمل کرده است.

به طور کلی واژینو پلاستی یا جراحی ترمیمی واژن یک روش جراحی است که برای ترمیم و تغییر شکل واژن استفاده می‌شود. از عمل جراحی واژینوپلاستی به منظور رفع تغییرات ژنتیک واژن، ترمیم دفورمیتی و شل شدگی واژن، ترمیم جراحات و پارگی‌های وارد شده به واژن و همچنین کشیدگی‌های بیش از حد در اثر زایمان طبیعی، استفاده می‌شود.

در پاسخ به سوال واژینو پلاستی چیه؟ باید گفت در واژینو پلاستی قسمت‌های خارجی و داخلی واژن ترمیم شده و به حالت اولیه باز می‌گردد. در واقع در این روش بافت‌های واژن اصلاح شده  استحکام آن مجدد بهبود می‌یابد. هرچند عمل واژینوپلاستی شبیه به عمل پرینورافی است.

اما در پرینورافی تنها ابتدای کانال واژن تنگ می‌شود در صورتی که در جراحی واژینوپلاستی تمام کانال واژن تنگ می‌شود. . بنابراین اگر به دنبال پاسخ سوال؛ جراحی واژینوپلاستی چیست یا به طور کلی عمل واژینوپلاستی چیست؟ هستید، حتماً با ما تا انتهای مطلب همراه باشد. در این مطلب به سوالات شما پیرامون؛ عمل واژینوپلاستی و مزایای واژینوپلاستی خواهیم پرداخت.

دلایل شل شدن کانال واژن چیست؟

جراحی  زیبایی واژینو پلاستی اغلب به افرادی توصیه می‌شود که دچار عارضه گشادی و شل شدن کانال واژن هستند.  از دلایل اصلی شدن شدن واژن موارد زیر است:

1. زایمان: روند زایمان طبیعی می تواند عضلات و بافت های واژن را کشیده و تحت فشار قرار دهد. در برخی موارد، زایمان طبیعی می تواند منجر به از دست دادن خاصیت کشش عضلات شود که در نتیجه آن کانال واژن شل می‌شود.
2. افزایش سن: با افزایش سن زنان و ایجاد تغییرات هورمونی و کاهش سطح استروژن میتوان انتظار شل شدن کانال واژن را داشت. استروژن به حفظ سلامت و قابلیت ارتجاعی بافت های واژن کمک می کند. با کاهش سطح استروژن، بافت‌های واژن ممکن است نازک‌تر، خشک‌تر و انعطاف‌پذیرتر شوند که به طور بالقوه باعث ایجاد احساس سستی واژن می‌شود.
3. ژنتیک و آناتومی: برخی افراد ممکن است به طور طبیعی به دلیل عوامل ژنتیکی یا تغییرات آناتومیکی، کانال واژن بازتر یا شلتر داشته باشند. این دلیل ارتباطی به زایمان یا کاهش سن ندارد و در برخی افراد با سن پایین که هیچگونه تجربه زایمان طبیعی ندارند نیز قابل مشاهده است.

واژینو پلاستی یک انتخاب شخصی است که برخی از افراد در صورت تجربه ناراحتی قابل توجه، کاهش رضایت جنسی یا ناراحتی روانی به دلیل سستی واژن ممکن است به آن توجه کنند. داشتن مشاوره کامل با یک متخصص واجد شرایط برای بحث در مورد نگرانی های فردی، ارزیابی نیاز به این روش، و کشف جایگزین های غیر جراحی بالقوه قبل از مداخله جراحی ضروری است.

عوارض شل شدن واژن و لزوم توجه به جراحی واژینو پلاستی

زمانی که واژن دچار عارضه شل شدن و گشادی شود؛ علائم زیر قاب مشاهده است:

1. بی اختیاری ادرار: ضعیف شدن عضلات کف لگن که از مثانه و مجرای ادرار حمایت می کنند، می تواند منجر به بی اختیاری استرسی ادرار شود. این وضعیت ممکن است باعث نشت غیر ارادی ادرار در حین فعالیت هایی مانند سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش شود.
2. کاهش لذت جنسی: برخی از افراد در صورت احساس از دست دادن سفتی در کانال واژن ممکن است کاهش لذت جنسی یا کاهش حس را در طول فعالیت جنسی تجربه کنند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که لذت جنسی ذهنی است و می تواند در بین افراد متفاوت باشد.
3. مشکل در نگه داشتن تامپون: ضعیف شدن ماهیچه های واژن می تواند نگه داشتن تامپون را در جای خود دشوار کند. فقدان توان عضلانی ممکن است منجر به لیز خوردن تامپون شود.
4. نفخ شکم در حین رابطه جنسی: اگر عضلات کف لگن ضعیف باشند، اندام های ناحیه لگن، از جمله رحم و روده، ممکن است به اندازه کافی حمایت نشوند. این عدم حمایت می تواند منجر به احساس نفخ شکم یا ناراحتی در حین فعالیت جنسی شود.

لازم به یادآوری است که تجربه این علائم لزوماً به این معنی نیست که واژینو پلاستی تنها راه حل است. بسیاری از مداخلات غیرجراحی، مانند تمرینات کف لگن (کگل)، اصلاح سبک زندگی، و کار با فیزیوتراپیست کف لگن، می توانند به بهبود توان عضلانی، کاهش علائم و بهبود سلامت کلی واژن کمک کنند.

فرایند عمل جراحی واژینوپلاستی چیست؟

همانطور که گفته شد جراحی واژینوپلاستی، سبب تنگ شدن و بازسازی کانال واژن می‌شود. فرایند‌های زیر جزو مراحلی است که در انجام عمل واژینوپلاستی طی می‌شود:

1. ارزیابی قبل از عمل: قبل از انجام عمل واژینوپلاستی، ارزیابی کامل توسط متخصص یا جراح مربوطه انجام می شود. این ارزیابی ممکن است شامل ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و بحث در مورد انتظارات و نتایج مورد نظر باشد.
2. بیهوشی: واژینو پلاستی به طور معمول تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و مسئول بیهوشی اطمینان حاصل می کند که بیمار در طول عمل خواب و بدون درد است. نوع بیهوشی مورد استفاده ممکن است بر اساس شرایط پزشکی بیمار و ترجیح جراح متفاوت باشد.
3. برش ها: جراح برش هایی را در داخل واژن ایجاد می کند تا به بافت های زیرین دسترسی پیدا کند. محل و وسعت برش ها ممکن است بسته به آناتومی فرد و تکنیک جراحی مورد استفاده متفاوت باشد.
4. سفت کردن بافت: جراح با بخیه زدن ماهیچه ها و بافت های زیرین کف لگن، کانال واژن را سفت می کند. این فرآیند شامل کشیدن عضلات کف لگن به یکدیگر برای کاهش قطر کانال واژن است. پوست شل اضافی و بافت اسکار نیز ممکن است در این مرحله برداشته شود.
5. بستن: پس از اتمام سفت شدن بافت لازم، برش ها با استفاده از بخیه های قابل حل یا قابل جذب بسته می شوند. بخیه ها معمولاً در داخل قرار می گیرند و معمولاً نیازی به بخیه خارجی نیست.
6. ریکاوری: پس از انجام عمل، بیمار به منطقه ریکاوری برده می شود تا از بیهوشی بیدار شود. طول مدت بستری ممکن است بسته به توصیه جراح و نیازهای خاص فرد متفاوت باشد. دوره نقاهت ممکن است چندین هفته طول بکشد و در طی آن بیمار باید دستورالعمل های بعد از عمل از جمله مراقبت مناسب از زخم، محدودیت در فعالیت های بدنی و ملاقات های منظم با جراح را دنبال کند.

لازم به ذکر است که واژینو پلاستی یک عمل جراحی است که خطرات و عوارض احتمالی را به همراه دارد. این عوارض می تواند شامل عفونت، خونریزی، ایجاد جای زخم و تغییر در احساسات جنسی باشد. بنابراین، بسیار مهم است که قبل از تصمیم گیری، با یک متخصص جراح واجد شرایط برای درک این روش، نتایج بالقوه آن و خطرات مرتبط با آن صحبت کنید.

هر روش واژینو پلاستی منحصر به فرد است و جزئیات و تکنیک ها ممکن است بر اساس تخصص جراح و شرایط خاص بیمار متفاوت باشد. توصیه می شود برای ارزیابی کامل و مشاوره شخصی با یک جراح پلاستیک دارای مجوز یا یک متخصص زنان که در جراحی های ترمیمی واژن تخصص دارد، مشورت کنید.

چه اقداماتی قبل از عمل واژینوپلاستی باید انجام دهیم؟

قبل از انجام عمل واژینوپلاستی، بیماران معمولاً یک سری معاینات و آزمایشات ویژه را برای اطمینان از ایمنی و مناسب بودن آنها برای این عمل انجام می دهند. این ارزیابی ها توسط پزشک انجام می شود و در تعیین سلامت کلی بیمار و آمادگی برای جراحی بسیار مهم است.

معاینات معمولاً شامل معاینه لگنی است که به پزشک کمک می کند وضعیت فعلی اندام های تناسلی بیمار را ارزیابی کند و هر گونه شرایط یا ناهنجاری های موجود را شناسایی کند. علاوه بر این، در صورتی که پزشک لازم بداند، آزمایش پاپ اسمیر برای غربالگری هر گونه علائم سرطان دهانه رحم یا سایر ناهنجاری های دهانه رحم ممکن است انجام شود.

علاوه بر معاینه لگن، آزمایش های خون مختلفی برای ارزیابی سلامت عمومی بیمار و اطمینان از مناسب بودن آنها برای جراحی انجام می شود. این آزمایشات اغلب شامل آزمایش خون و انعقاد خون است که فاکتورهایی مانند شمارش خون، توانایی لخته شدن خون و سلامت کلی خون را ارزیابی می کند.

آزمایش تیروئید نیز معمولاً برای تعیین اینکه آیا عملکرد تیروئید بیمار در محدوده طبیعی است انجام می شود، زیرا هرگونه عدم تعادل می تواند به طور بالقوه بر نتیجه جراحی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، آزمایش بارداری برای اطمینان از اینکه بیمار در حال حاضر باردار نیست، انجام می شود، زیرا اجتناب از انجام واژینو پلاستی در دوران بارداری ضروری است.

برای ارزیابی سلامت کلی بیمار و تشخیص هر گونه شرایط زمینه‌ای، آزمایش‌های اضافی انجام می‌شود. که شامل آزمایش هپاتیت برای بررسی وجود ویروس‌های هپاتیت است که می‌تواند بر روند جراحی و بهبودی تأثیر بگذارد.

علاوه بر این، ممکن است آزمایش ویتامین D برای اتدازه گیری میزان این ماده ضروری در بیمار انجام شود، زیرا کمبود ویتامین D می تواند بر بافت استخوان و بهتر شدن شرایط بعد از جراحی تأثیر بگذارد. این معاینات و آزمایشات جامع به پزشک کمک می کند تا از ایمنی بیمار اطمینان حاصل کند و شانس جراحی واژینوپلاستی  موفق را به حداکثر برساند.

مراقبت‌های لازم پس از جراحی واژینو پلاستی

پس از انجام عمل جراحی واژینوپلاستی، دوره نقاهت نسبتاً کوتاه است. به طور معمول، بیماران چند ساعت پس از عمل از بیمارستان مرخص می شوند. برای مدیریت درد و کاهش خطر عفونت، پزشک ممکن است داروهای ضد درد و آنتی بیوتیک تجویز کند. البته توجه به این نکته ضروری است که در روز اول پس از جراحی از مصرف مسکن و شیاف دیکلوفناک خودداری شود.

در دوره بلافاصله پس از عمل، کبودی و تورم معمول است که می تواند تا دو هفته ادامه یابد. مراقبت مناسب از محل جراحی در این دوران بسیار مهم است. تمیز و خشک نگه داشتن بخیه ها برای بهبودی ضروری است. پیروی از دستورالعمل های پزشک در مورد مراقبت های بعد از عمل برای به حداقل رساندن خطر عوارض حیاتی است.

در طول دوره بهبودی، محدودیت های خاصی باید رعایت شود. تا زمان بهبودی کامل که ممکن است تا شش هفته طول بکشد، باید از رابطه جنسی خودداری کرد. در این مدت نباید از تامپون نیز استفاده شود. توصیه می شود قبل از بازگشت تدریجی به محل کار، حدود یک هفته استراحت کنید، در حالی که فعالیت بدنی و فشار را به حداقل برسانید.

اگر جراحی واژینوپلاستی همراه با لابیاپلاستی انجام شود، دوره نقاهت ممکن است کمی بیشتر شود. پیروی از دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط پزشک معالج برای اطمینان از بهبودی بسیار مهم است. هنگامی که بهبودی کامل حاصل شد، گنجاندن تمرینات کگل در روال روزانه می تواند به حفظ قدرت و توان عضلات واژن و همچنین بهبود سلامت کلی کف لگن کمک کند.

عوارض عمل جراحی واژینوپلاستی

مانند هر عمل جراحی، واژینو پلاستی با سطح مشخصی از خطر عوارض همراه است. عفونت یکی از شایع ترین عوارضی است که ممکن است بعد از جراحی واژینوپلاستی رخ دهد. این خطر را می توان با پیروی از دستورالعمل های مراقبت پس از عمل ارائه شده توسط جراح، از جمله مراقبت از زخم و اقدامات بهداشتی به حداقل رساند.

در موارد نادر، عوارضی مانند خونریزی و لخته شدن خون ممکن است رخ دهد. این عوارض می تواند شدید باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. با این حال، احتمال بروز این عوارض نسبتاً کم است، به خصوص اگر بیمار قبل از جراحی از سلامت خوبی برخوردار باشد.

در برخی موارد، نتایج واژینو پلاستی ممکن است انتظارات بیمار را برآورده نکند. اندازه واژن ممکن است به اندازه ای که بیمار انتظار داشت کوچک یا سفت نشده باشد، یا ممکن است جراحی باعث ناراحتی در حین فعالیت جنسی شده باشد. برای جلوگیری از ناامیدی از نتایج واژینو پلاستی، انتخاب یک جراح ماهر و با تجربه و داشتن انتظارات واقع بینانه از نتیجه جراحی مهم است. علاوه بر این، مراقبت های پس از آن، از جمله قرار ملاقات های منظم با جراح، می تواند به اطمینان از بهبودی مطلوب و کاهش خطر عوارض کمک کند.

عمل جراحی واژینوپلاستی برای چه افرادی مناسب نیست؟

جراحی واژینوپلاستی به طور کلی برای افرادی که به دنبال بازسازی یا بهبود اندام تناسلی هستند مناسب در نظر گرفته می شود. با این حال، شرایط پزشکی خاصی وجود دارد که ممکن است افراد را واجد شرایط انجام این عمل نکنند. در مرحله اول، افراد مبتلا به بیماری های مجاری ادراری یا واژن ممکن است برای انجام واژینو پلاستی مناسب نباشند.

ثانیاً، افرادی که ضایعات واژن یا دهانه رحم دارند، تا زمانی که این ضایعات به درستی ارزیابی و درمان نشده اند، نباید تحت عمل واژینوپلاستی قرار گیرند. انجام عمل جراحی باوجود چنین ضایعاتی به طور بالقوه می تواند شرایط را تشدید کند یا منجر به عوارض، در طول روند بهبودی شود.

ثالثاً، افراد مبتلا به سرطان فعال در دستگاه تناسلی معمولاً کاندید عمل واژینوپلاستی نیستند. توجه به تشخیص سرطان و انجام درمان مناسب قبل از در نظر گرفتن هر نوع جراحی ناحیه تناسلی ضروری است.

علاوه بر این، واژینو پلاستی برای افرادی که در حال حاضر باردار هستند یا در سه ماه گذشته زایمان کرده اند، توصیه نمی شود. مهم است که قبل از انجام هر گونه عمل جراحی، دوره نقاهت کافی پس از بارداری را در نظر بگیرید.

سخن آخر

واژینو پلاستی می‌تواند با کاهش گشادی کانال واژن و بهبود شل شدگی آن، اعتماد به نفس افراد را در حین رابطه جنسی بالا برده و به بهبود بی‌اختیاری ادرار کمک کند. هرچند برای تنگ کردن واژن روش‌های کمتر تهاجمی مانند انجام ورزش کگل، لیزر واژن و دستگاه RF توصیه می‌شود، اما برای افرادی که گشادی واژن آنها بیش از حد متعارف است، عمل واژینوپلاستی توصیه می‌شود.

با این حال باید توجه داشت که این روش نسبت به روش های دیگر عوارض بیشتری داشته و مراقبت‌های بعد از انجام آن بیشتر است.

بنابراین افرادی که با تشخیص پزشک متخصص اقدام به عمل واژینوپلاستی می‌کنند، لازم است تا پس از عمل، ۶ تا ۸ هفته از داشتن رابطه جنسی خودداری کنند. تا ۶ هفته ورزش‌های سنگینی چون دوچرخه‌سواری را انجام ندهند و لباس تنگ نپوشند.

همچنین لازم است تا در صورت وجود هرگونه خونریزی یا درد نامتعارف با پزشک خود مشورت کنند و پس از تایید پزشک، فعالیت‌های سنگین را انجام دهند. پس اگر دچار گشادی واژن شده‌اید تا بی اختیاری ادرار شما را آزار می‌دهد، حتماً با پزشک مشورت کنید و در صورت تایید پزشک، اقدام به جراحی واژینوپلاستی کنید. در غیر این صورت از سایر روش‌های کمتر تهاجمی مانند انجام ورزش کگل برای این منظور استفاده کنید.