برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم؟

عفونت های واژن، یکی از رایج ترین دلایل مراجعه خانم ها به پزشک متخصص زنان است. بر طبق آمار، حدود 75% زنان حداقل یک بار در طول زندگی خود به یکی از انواع عفونت های واژینال مبتلا شده اند. عفونت های واژن توسط میکرو ارگانیسم ها ایجاد می شوند.

در واقع نوعی التهاب در ناحیه تناسلی می باشد که با علائمی چون ترشح، خارش، قرمزی و گاهی سوزش و درد همراه است. برخی از زنان به دلیل علائم آزاردهنده ای که اغلب عفونت های واژینال همراه خود دارند، به استفاده از درمان های خانگی و یا استفاده خودسرانه از آنتی بیوتیک ها روی می آورند. اما در حقیقت، انواع مختلف عفونت های واژینال و علائم متفاوت هریک، تشخیص و به تبع آن درمان را دشوار می سازد. علاوه بر آن که فرد مبتلا به عفونت می تواند آن را به راحتی به شریک جنسی خود انتقال دهد، در صورت عدم درمان، برخی از انواع این عفونت ها می توانند به طور دائمی به اندام های تولید مثل فرد آسیب برسانند یا سایر مشکلات سلامتی مثل اسکار و چسبندگی در بافت های تناسلی مثل لوله های تناسلی و رحم را به دنبال داشته باشند که با تغییرات آناتومیکی که در طول زمان در دستگاه و مسیر تناسلی ایجاد می کنند می توانند موجب ناباروری یا کم باروری گردند. سوال اساسی این است که برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم؟ پاسخ این است که در صورت وجود هرگونه علائم، لازم است که حتما به پزشک متخصص زنان مراجعه گردد. یک پزشک زنان متخصص و باتجربه، با گرفتن شرح حال بیمار و معاینه او و نیز نمونه برداری از ترشحات واژن و یا دهانه رحم، وجود میکرو ارگانیسم هایی که می توانند باعث عفونت گردند را بررسی می نماید و با یک تشخیص دقیق، موثرترین روش درمانی را به بیمار ارائه می دهد.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم؟

شما می توانید از طریق تلفن های تماس موجود در سایت با کلینیک دکتر روشن تماس حاصل نمایید و از مشاوره های رایگان بهترین متخصصین زنان و زایمان در جهت اطمینان خاطر یافتن سریعتر از شرایطتتان تا زمان مراجعه به کلینیک استفاده نمایید.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم؟

برخی از انواع عفونت های واژن ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما در صورت بروز علائم، شایع ترین آن ها عبارتند از:

  • خارش واژن و یا اطراف آن
  • تغییر در مقدار ترشحات واژن
  • تغییر در رنگ ترشحات واژن
  • درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
  • درد زیر شکم یا لگن
  • درد هنگام مقاربت
  • خونریزی واژن یا لکه بینی بین پریود یا بعد از رابطه جنسی
  • زگیل یا زخم در اطراف واژن

لازم به ذکر است که داشتن بسیاری از این علائم، مانند خارش، الزاما به معنی ابتلا به عفونت نیست. همچنین داشتن مقداری ترشح از واژن طبیعی است و نیز با افزایش سن، در صورت مصرف قرص ضد بارداری یا باردار شدن، مقدار و غلظت این ترشحات می تواند در طول چرخه قاعدگی تغییر کند. اما یک تغییر غیر طبیعی و غیر قابل توجیه در ترشحات واژن، همراه با علائم دیگر، می تواند نشانه عفونت باشد. بنابراین اگر فکر می کنید که ممکن است عفونت واژن داشته باشید لازم است تا حتما در اسرع وقت به یک پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

عفونت واژینال چیست؟

واژینیت، به التهاب واژن اطلاق می گردد، که می تواند به دلیل رشد باکتری ها، قارچ ها، انگل ها یا ویروس ها در واژن و اطراف مجرای واژن ایجاد شود. برخی از این موارد، بدون آن که مشکلی ایجاد کنند، به طور معمول در واژن شما زندگی می کنند، اما اگر شرایط سالم طبیعی و تعادل آن ها در واژن شما مختل شود، می توانند مشکل ساز گردند. عفونت های واژن می توانند علائمی چون درد، سوزن، خارش، ترشحات و حتی بوی غیرعادی را به همراه داشته باشند. دوش واژن ( douching )، مصرف آنتی بیوتیک، استفاده از تامپون و برخی از انواع پیشگیری از بارداری، از جمله مواردی است که ممکن است باعث این عفونت گردد. مواد شیمیایی موجود در صابون ها، اسپری ها یا حتی لباس هایی که با این قسمت تماس می گیرند می توانند پوست و بافت های ظریف این ناحیه را تحریک کنند.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم: واژینیت و انواع آن

به شرایط مختلفی که منجر به عفونت یا التهاب واژن می شود، واژینیت گفته می شود. به طور کلی متداول ترین علل واژینیت عبارتند از:

  • واژینوز باکتریال

واژینور باکتریال به التهاب واژن، به دلیل رشد بیش از حد باکتری ها گفته می شود. عفونت های باکتریایی معمولاً باعث ترشحات سفید مایل به خاکستری یا زرد می شوند. این ترشحات ممکن است بویی شبیه ماهی داشته باشد که پس از رابطه جنسی به راحتی مشاهده می شود.

  • عفونت کاندیدیازیس یا مخمری (عفونت قارچی)

به طور معمول، همیشه مقداری کمی قارچ در محیط واژن وجود دارد، اما رشد بیش از حد این قارچ ها سبب بروز علائم آزار دهنده می گردد. عفونت های مخمری به طور معمول خارش ایجاد می کنند. همچنین در صورت وجود ترشحات در این نوع عفونت، ممکن است این ترشحات، غلیظ و سفید و شبیه به پنیر باشند.

  • کلامیدیا

کلامیدیا، شایع ترین عفونت مقاربتی در زنان است، معمولاً زنان در سنین 18 تا 35 سالگی که ممکن است چندین شریک جنسی داشته باشند، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع عفونت قرار دارند.

  • سوزاک

یکی دیگر از عفونت های شایع است که از طریق رابطه جنسی منتشر می شو و اغلب به همراه کلامیدیا بروز  پیدا می کند.

  • تریکومونیازیس

تریکومونیازیس، عفونتی است که توسط رابطه جنسی، منتقل می شود و توسط انگل ایجاد می شود. تریکومونیازیس، احتمال ابتلای فرد به سایر عفونت های مقاربتی را نیز افزایش می دهد. تریکومونیازیس می تواند خارش واژن و بو ایجاد کند. ترشح از این عفونت به طور معمول به رنگ زرد مایل به سبز است و ممکن است کف مانند باشد.

  • واژینیت ویروسی

واژینیت ویروسی، به التهاب ناشی از ویروس اطلاق می گردد، مانند ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یا ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که از طریق رابطه جنسی انتقال می یابد. زخم ها یا زگیل های دستگاه تناسلی ناشی از این ویروس ها می توانند دردناک باشند.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم: علت عفونت واژن در سن های مختلف

  • عفونت واژینال در کودکان

عفونت های واژن در کودکان، معمولاً توسط باکتری های مقعد ایجاد می شوند. این باکتری ها ممکن است هنگامی که دختران، به ویژه در رنج سنی 2 تا 6 سال، پس از مدفوع، از پشت به جلو شسته شوند یا ناحیه تناسلی را پس از مدفوع به اندازه کافی تمیز نکنند، به واژن منتقل شوند. همچنین دست زدن کودک به ناحیه دستگاه تناسلی خود، به ویژه اگر کودک پس از مدفوع دست خود را نشوید، ممکن است این باکتری ها را به واژن منتقل کند. دست زدن به ناحیه تناسلی توسط کودک، اغلب پاسخی به خارش در این ناحیه است. علاوه بر این، قرار دادن یک شی (مانند اسباب بازی یا دستمال توالت) توسط کودک در واژن نیز یکی دیگر از دلایل عمده عفونت واژن در کودکان است. سو استفاده جنسی نیز یکی دیگر از دلایل احتمالی است. بیماری های مقاربتی، از جمله بیماری هایی که باعث عفونت واژن می شوند، می توانند در هنگام سو استفاده جنسی منتشر شوند. انگل (کرم های سوزنی) نیز ممکن است باعث عفونت های واژن در کودکان گردند.

  • عفونت واژینال در زنان در سن باروری

تغییرات هورمونی، اندکی قبل و نیز در طی دوره های قاعدگی یا در دوران بارداری، انجام مکرر دوش واژن و نیز استفاده از اسپرم کش ها می تواند اسیدیته در واژن را کاهش دهد. کاهش اسیدیته، رشد باکتری و متعاقب آن احتمال بیماری را افزایش می دهد.گذاشتن تامپون به مدت طولانی نیز می تواند منجر به عفونت شود، زیرا تامپون یک محیط گرم و مرطوب را فراهم می کند که در آن باکتری ها می توانند رشد کنند و باعث تحریک واژن گردند.

  • عفونت واژینال در زنان یائسه

بعد از یائسگی، سطح استروژن کاهش می یابد در نتیجه، بافت های واژن، نازک، خشک و شکننده می شوند. به همین دلیل ممکن است دچار ترک یا زخم گردند و این امر دسترسی باکتری ها یا مخمر را فراهم می کند. همچنین، اسیدیته در واژن کاهش می یابد و خطر عفونت را افزایش می دهد. زنانی که بی اختیاری ادرار دارند یا بستری هستند، ممکن است در تمیز نگه داشتن ناحیه تناسلی مشکل داشته باشند، که این امر زمینه ابتلا به عفونت واژینال را فراهم می کند.

  • زنان در هر سنی

در هر سنی شرایطی وجود دارد که می تواند موجب عفونت واژن گردد.

  • فیستول (ارتباط غیر طبیعی) بین روده و دستگاه تناسلی، که به باکتری های روده اجازه ورود به دستگاه تناسلی را می دهد.
  • پرتو درمانی ناحیه لگن یا تومورها، که موجب شکستن بافت ها می گردد و در نتیجه دفاع طبیعی بدن در برابر عفونت را مختل می کند.

شرایط غیر از عفونت نیز تا 30٪ موارد واژینیت (التهاب واژن) ایجاد می کنند. به عنوان مثال، واژینیت ممکن است در اثر حساسیت زیاد یا تحریک اسپری های بهداشتی یا عطرها، پد های قاعدگی، صابون های لباسشویی، سفید کننده ها، نرم کننده های پارچه، رنگ های پارچه ای، الیاف مصنوعی، مواد افزودنی آب حمام، دستمال توالت، اسپرم کش ها، روان کننده های واژن یا کرم ها و یا گاهی اوقات کاندوم لاتکس یا حلقه های ضد بارداری ویا دیافراگم ها باشد.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم: تشخیص عفونت واژن

  • ارزیابی پزشک
  • بررسی و آزمایش نمونه ترشحات و یا مایع دهانه رحم

دختران یا زنانی که علاوه بر ترشحات واژن، خارش و یا علائم واژینال دیگری مانند درد، قرمزی، سوزش و یا درد در هنگام رابطه جنسی دارند، باید جهت تشخیص علت و نیز درمان به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.

گرفتن شرح حال

به منظور تشخیص علت عفونت، پزشک متخصص زنان سوالاتی را از شما خواهد پرسید، بنابراین لازم است تا پیش از مراجعه به پزشک با دقت به نشانه ها و علائم و بررسی نوع ترشحات، خود را برای سوالات احتمالاتی آماده کنید. برخی از این سوالات ممکن است به صورت زیر باشد:

آیا از لوسیون ها یا کرم ها (از جمله داروهای خانگی) برای تسکین علائم استفاده کرده اید؟

چه زمانی ترشحات شروع شد؟

آیا ترشحات همراه با خارش، سوزش، درد یا زخم در ناحیه تناسلی بود؟

ترشحات شما مقطعی است یا همیشگی؟

آیا قبلا هم دچار ترشحات غیرطبیعی شده بودید و اگر چنین است، چگونه درمان شدید؟

از چه نوع روش پیشگیری از بارداری استفاده کرده یا استفاده می کنید؟

آیا در هنگام رابطه جنسی دردی احساس می کنید؟

آیا قبلاً عفونت واژن داشته اید؟

آیا شریک جنسی شما نیز علائمی دارد؟

پزشک همچنین ممکن است در مورد احتمال بیماری های مقاربتی نیز سوالاتی را بپرسد. به عنوان مثال، ممکن است در مورد فعال بودن از نظر جنسی و یا تعداد شرکای جنسی بیمار از او سوال پرسیده شود. این اطلاعات به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد افراد دیگری نیز به درمان نیاز دارند یا خیر.

معاینه و آزمایش فیزیکی

در این مرحله، معاینه لگنی انجام می شود. هنگام معاینه واژن، پزشک نمونه ای از ترشحات (در صورت وجود) را با یک سواب می گیرد. سپس، نمونه تحت میکروسکوپ بررسی می شود. با کسب اطلاعات از این معاینه، پزشک معمولاً می تواند نوع عفونت واژینال (واژینوز باکتریایی، واژینیت تریکوموناس یا عفونت مخمر) را تشخیص دهد. معمولاً پزشک از یک سواب نیز برای گرفتن نمونه مایعات از دهانه رحم استفاده می کند. پزشک از این نمونه برای بررسی وجود بیماری های مقاربتی استفاده می نماید. همچنین برای تعیین وجود عفونت های دیگر در لگن، پزشک رحم و تخمدان ها را با وارد کردن انگشتان اشاره و میانی یک دست به داخل واژن و فشار دادن قسمت تحتانی شکم با دست دیگر بررسی می کند. اگر این مانور باعث درد قابل توجهی شود یا اگر تب وجود داشته باشد، ممکن است عفونت های دیگری نیز وجود داشته باشد.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم: درمان عفونت واژن

درمان عفونت های واژن، به علت ایجاد عفونت بستگی دارد. به طور مثال:

برای عفونت باکتریایی، قرص، کرم یا ژل مترونیدازول، کرم یا ژل کلیندامایسین ممکن است تجویز گردد.

برای عفونت مخمری، ممکن است کرم ها یا شیاف های ضد قارچی تجویز شود.

برای تریکومونیازیس، ممکن است قرص مترونیدازول یا تینیدازول ممکن است تجویز شود.

برای آنتروفی واژن ممکن است کرم یا قرص استروژن تجویز گردد.

همچنین اگر عفونت به دلیل یک تحریک کننده مانند صابون ایجاد شده باشد، پزشک برای کاهش تحریک، محصول دیگری را پیشنهاد می کند.

برای عفونت واژن به چه دکتری مراجعه کنیم: پیشگیری از عفونت های واژن

به طور کلی، پیشگیری شامل موارد زیر است:

  • تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی برای جلوگیری از عفونت (شستشوی هر روز با صابون ملایم و بدون بو، مانند صابون گلیسیرین و خشک کردن کامل توصیه می شود)
  • شستشوی از جلو به عقب ناحیه تناسلی بعد از مدفوع، برای جلوگیری از انتقال باکتری های مقعد به واژن
  • آموزش بهداشت مناسب به دختران جوان
  • پوشیدن لباسهای گشاد و جاذب مانند زیر شلواری پنبه ای یا پارچه ای پنبه ای برای گردش هوا و خشک ماندن ناحیه تناسلی
  • آموزش رابطه جنسی ایمن و محدود کردن تعداد شرکای جنسی
  • پرهیز از انجام دوش واژن به طور مکرر و استفاده از دوش های دارویی. دوش واژن می تواند باکتری های محافظ طبیعی را از واژن خارج کرده و اسیدیته واژن را کاهش دهد و باعث ایجاد عفونت از جمله بیماری التهابی لگن گردد.

کلام پایانی

اگر علائمی مانند خارش، ترشح غیرمعمول، سوزش، التهاب و یا درد در ناحیه واژینال دارید و پیش تر هرگز به عفونت واژینال مبتلا نشده اید، توصیه ما این است که حتما به یک پزشک متخصص زنان متبحر مراجعه نمایید، تا با معاینه واژینال و در صورت لزوم نمونه برداری از ترشحات واژینال، نوع عفونت شما را تشخیص و درمان مناسب را برایتان تجویز نماید. همچنین اگر قبلا به عفونت واژینال مبتلا شده اید و گمان می کنید که این بار نیز مشکلتان مشابه دفعه پیش است اما با مصرف داروهای بدون نسخه، بهبودی در علائم خود مشاهده نمی کنید، لازم است که هرچه زودتر به یک متخصص زنان مراجعه و تحت درمان قرار بگیرید. چرا که ممکن است علائم شما از بیماری های دیگری غیر از عفونت واژینال ناشی شده باشند، به طور مثال، عفونت مثانه، سوزاک و یا کلامیدیا می توانند نمونه ای از این گونه بیماری ها باشند، در برخی موارد نیز ممکن است یک مساله پوستی مانند اگزما یا درماتیت تماسی منشا علائم شما باشند، حتی در برخی موارد نیز ممکن است میزان ترشحات شما طبیعی باشد و مشکلی وجود نداشته باشد. همانطور که گفته شد، عفونت های واژینال انواع مختلف دارند، در نتیجه لازم است تا در صورت مشاهده هرگونه علائم و ناراحتی در ناحیه تناسلی، بلافاصله به یک پزشک متخصص زنان حاذق مراجعه و پس از تشخیص قطعی نوع بیماری و علت آن، درمان مقتضی را دریافت نمایید، چرا که عدم درمان به موقع و بی توجهی به علائم می تواند موجب بروز اسکار و چسبندگی در بافت های تناسلی و در نتیجه آن ناباوری گردند. همچنین استفاده خودسرانه از دارو نیز، می تواند باعث بروز مشکلاتی جدی در فرد گردد. لازم به ذکر است که هیچ گونه شواهد معتبری وجود ندارد که نشان دهد درمان های خانگی مانند سیر، عنبرنسا، روغن درخت چای، لاکتوباسیلوس، پروبیوتیک ها یا تغییرات رژیم غذایی بتوانند عفونت های واژینال را درمان کنند، تنها راه قطعی و معتبر درمان، مراجعه به پزشک متخصص زنان و تشخیص علت، پس از معاینه و انجام آزمایشات لازم توسط پزشک می باشد.

شما می توانید از طریق تلفن های تماس موجود در سایت با کلینیک دکتر روشن تماس حاصل نمایید و از مشاوره های رایگان بهترین متخصصین زنان و زایمان در جهت اطمینان خاطر یافتن سریعتر از شرایطتتان تا زمان مراجعه به کلینیک استفاده نمایید.